εδώ και κάποιες μέρες τις βόλτες μου στην Αθήνα.
Κοντινές στην αρχή. Είναι και λίγο επικίνδυνο να οδηγάς ποδήλατο σε μια πόλη που η παράνοια αρχίζει και διαγράφεται σε όλο και περισσότερες συμπεριφορές. Χαζολογώ, παρατηρώ με μια άνεση που δεν την έχω με το αυτοκίνητο.
Στρίβοντας σε ένα μικρό στενάκι στη γειτονιά μου, μου τράβηξε την προσοχή μια αρκετά ψηλή κοπέλα με φλούο μίνι φούστα, αρκετά παραπανίσια κιλά, πολύ ψιλό τακούνι και κοντό μπλουζάκι με όλη την κοιλιά και ό,τι περίσσευε από αυτή σε κοινή θέα. Δεν θα αναφερθώ στο μακιγιάζ 4 η ώρα το απόγευμα. Μου θύμισε ένα τσιτάτο που διάβασα στο facebook: Σαν να βγήκε από μάχη με paintball.
«Πού πας, βρε γκιόζα; (απ’ το Kαραγκιόζα) Έτσι, νομίζεις, θα βρεις γκόμενο;».
Φυσικά, έτσι θα βρει γκόμενο. Στην ουσία όχι γκόμενο. «Επιβήτορα» θα βρει. Γιατί η ιστορία του ασύστολου ξέκωλου, χωρίς καν τα προσχήματα πλέον, για να βρει άντρα ξεκίνησε «σχέση», όπως αρέσκονται να λένε.
Δεν θα ξεχάσω την έκπληξη πρόσφατης γνωριμίας μου, που γνωρίζοντας το παρελθόν μου, με πλησίασε με το σκεπτικό, ωραία γκόμενα, transexoual, πουτάνα, θα ρίξουμε κάτι πηδήματα! Εδώ που τα λέμε, ένα δίκιο το έχει να σκέφτεται έτσι. Έλα που δεν του έδεσε το γλυκό! Όχι γιατί το παίζω παρθενόπη, αλλά η σεξουαλική μου ύπαρξη είναι τόσο γεμάτη που το σεξ δεν είναι πρώτη μου προτεραιότητα, πλέον. Ομολογώ, του έπεσε κεραμίδα στο κεφάλι όταν δεν τον περίμενα με ζαρτιέρες και περίεργα εσώρουχα, παρά με ένα απλό κολάν και ένα φαρδύ t-sirt.
Τον εγκλώβισε αυτό, αλλά είναι άλλη ιστορία. Του άρεσε ωστόσο που του γκρέμισα το όνειρο που είχε στο κεφάλι του και διαπίστωσε πως ναι, τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν. Σε μια συζήτησή μας, επί του θέματος πολύ αργότερα, μου ανάλυσε μια θεωρία που την έχω ακούσει από πολλούς άντρες για το θέμα των σχέσεων.
«Πώς θα δω σοβαρά μια γκόμενα όταν, από το πρώτο βράδυ, θα ξεσκιστούμε μέσα σε ένα αυτοκίνητο, μετά από δυο ποτά;».
«Μα, αυτό δεν ήταν το ζητούμενό σου, ρε φίλε;».
«Ναι, αλλά όχι από το πρώτο βράδυ. Πώς θα πάρω σοβαρά αυτή τη γυναίκα, όταν πηδιέται με τον πρώτο που θα βρει μπροστά της και θα της γυαλίσει;».
Πάλι του έριξα δίκιο, χωρίς να του το πω. Οι γυναίκες χάλασαν τις όποιες «ισορροπίες» στη σεξουαλική σχέση των δυο φύλων. Λυπάμαι αν ακούγομαι σκληρή, αλλά έτσι είναι, κατά την άποψή μου πάντα.
Η λανθασμένη σεξουαλική επανάσταση-απελευθέρωση των γυναικών, μόνο αρνητικά αποτελέσματα είχε. Όταν έχει δεκάδες επιλογές ο άντρας, νομίζεις θα σε παρακαλέσει; Αν δεν του κάτσεις, είτε από τερτίπι, είτε από πεποίθηση, στην επόμενη γωνία... είναι η επόμενη. Πιο πρόσφορη από σένα. Σε όλες θα την πέσει. Κι αν φάει 9 χυλόπιτες, η δέκατη θα του κάτσει. Θα πηδήξει.
Και φτάσαμε σε ένα σημείο οι μεν γυναίκες να παραπονιούνται ότι οι άντρες τις βλέπουν μόνο για δέκα το πολύ πηδήματα και οι άντρες να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την ευκολία των γυναικών να γαμιούνται ασύστολα, κάθε βράδυ και με άλλον. Και να που έγινε και επιλεκτικός. Είπαμε, η προσφορά και η ζήτηση.
Από την άλλη, υπάρχουν και κάποιες ανόητες γκόμενες που μόνο ντουντούκα δεν βάζουν να φωνάζουν, «δεν βρίσκουμε άντρα, γέμισε ο κόσμος gay»!
Ποιος σε πήδαγε, βρε κούκλα μου, πριν οι αδερφές βγουν απ' την ντουλάπα, νομίζεις;
Επειδή δεν το ήξερες; Λες να έριξαν σκόνη στην Υλίκη και γεμίσαμε από δαύτους;
Μ’ αυτούς έχεις κάνει παιδιά. Απλά δεν το ήξερες.
Τώρα το ξέρεις και δεν σου κάθεται καλά.
Ναι, ίσως έχεις δίκιο, είμαστε λίγο τρελές. Δεν θέλεις να το ξέρεις. Θέλεις το παραμύθι και, εν μέρει, δεν έχεις κι άδικο. Αλλά δεν σου φταίνε οι άντρες.
ΕΣΥ φταις. ΕΜΕΙΣ φταίμε -για να μη βγάζω και την ουρίτσα μου απέξω- και νομίζετε ότι απλά λιθοβολώ εκ του ασφαλούς, ως πόρνη τόσα χρόνια. Ε ναι, πέσε απ' τα σύννεφα. Μια πουτάνα δεν έχει ανάγκη το πήδημα μιας βραδιάς.
Απλά εσύ... είσαι τσάμπα πουτάνα και δεν το έχεις καταλάβει. Κι αν όχι τσάμπα, για ένα καφέ, ένα ποτό, μια βόλτα με ένα ακριβό αυτοκίνητο. Δεν φταις εσύ. Η στέρηση τόσων αιώνων είναι υπεύθυνη. Η ανδροκρατούμενη κοινωνία που σε είχε υποτάξει με το χειρότερο τρόπο. Λανθασμένη επανάσταση, επιμένω. Ποτέ δεν είναι αργά όμως να σώσεις την αξιοπρέπεια σου. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Να σε πάω και σε έναν άλλο δρόμο, που περνάς πολλές βραδιές για να χλευάσεις; Να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου; Αυτές οι «κουκλάρες» που ενδόμυχα θαυμάζεις αλλά φανερά κράζεις, οι περισσότερες είναι οι επιβήτορες των αντρών που ανοίγετε πόδια και στόμα με τόση ευκολία.
Αυτά τα πλάσματα δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί για τον λόγο που βρίσκονται.
Πιάνεις το οξύμωρο;
Γεννήθηκαν άντρες, η γυναίκα μέσα τους υπερίσχυσε. Φόρεσαν φουστάνια, γιατί αυτά τις εξέφραζαν. Είχαν γυναικεία συμπεριφορά, γιατί στη δεύτερη φύση δεν μπορείς ν’ αντισταθείς. Στην «πρώτη» μπορείς και μάλιστα νικηφόρα.
Και σαν γυναίκες, όσο και να σε ξενίζει η λέξη, είχαν παθητικό ρόλο στο σεξ. Θυμάσαι τι έλεγα πιο πάνω για την προσφορά και τη ζήτηση; Ε, εδώ παίρνει άλλη αξία. Έχει άλλο εκτόπισμα... η ζήτηση.
Άλλαξαν οι ρόλοι. Τα όνειρα για επέμβαση, έγιναν σιλικόνες σε στήθια και κώλους. Όσο πιο εξαντρίκ η τρανς, με καλό και ενεργό «εργαλείο», τόσο πιο πολύ δουλεύει.
Ναι, ακόμη κι εγώ σοκάρομαι όταν μου τα διηγούνται. Λυπάμαι για τα όνειρα που δεν έγιναν πραγματικότητα. Λυπάμαι που αυτή η πραγματικότητα, τους άλλαξε τη σεξουαλικότητα... απ' την ανάποδη. Λυπάμαι τις φίλες μου που τις παρότρυνα να έρθουν μαζί μου για το μεγάλο βήμα και κώλωσαν. Και τώρα κοιτούν με άλλο μάτι έναν αντρικό κώλο.
Το -«πόσο πάει;»- έγινε: «πόσο τον έχεις;». Άραγε, αναρωτήθηκες ποτέ από ποιους επιβιώνουν;
Εξέλιξη; Ελευθερία; Ασυδοσία; Αμετροέπεια; Ποιος μπορεί να κρίνει και να βρει την κατάλληλη λέξη, αν υπάρχει;
«Μα, αυτό δεν ήταν το ζητούμενό σου, ρε φίλε;».
«Ναι, αλλά όχι από το πρώτο βράδυ. Πώς θα πάρω σοβαρά αυτή τη γυναίκα, όταν πηδιέται με τον πρώτο που θα βρει μπροστά της και θα της γυαλίσει;».
Πάλι του έριξα δίκιο, χωρίς να του το πω. Οι γυναίκες χάλασαν τις όποιες «ισορροπίες» στη σεξουαλική σχέση των δυο φύλων. Λυπάμαι αν ακούγομαι σκληρή, αλλά έτσι είναι, κατά την άποψή μου πάντα.
Η λανθασμένη σεξουαλική επανάσταση-απελευθέρωση των γυναικών, μόνο αρνητικά αποτελέσματα είχε. Όταν έχει δεκάδες επιλογές ο άντρας, νομίζεις θα σε παρακαλέσει; Αν δεν του κάτσεις, είτε από τερτίπι, είτε από πεποίθηση, στην επόμενη γωνία... είναι η επόμενη. Πιο πρόσφορη από σένα. Σε όλες θα την πέσει. Κι αν φάει 9 χυλόπιτες, η δέκατη θα του κάτσει. Θα πηδήξει.
Και φτάσαμε σε ένα σημείο οι μεν γυναίκες να παραπονιούνται ότι οι άντρες τις βλέπουν μόνο για δέκα το πολύ πηδήματα και οι άντρες να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την ευκολία των γυναικών να γαμιούνται ασύστολα, κάθε βράδυ και με άλλον. Και να που έγινε και επιλεκτικός. Είπαμε, η προσφορά και η ζήτηση.
Από την άλλη, υπάρχουν και κάποιες ανόητες γκόμενες που μόνο ντουντούκα δεν βάζουν να φωνάζουν, «δεν βρίσκουμε άντρα, γέμισε ο κόσμος gay»!
Ποιος σε πήδαγε, βρε κούκλα μου, πριν οι αδερφές βγουν απ' την ντουλάπα, νομίζεις;
Επειδή δεν το ήξερες; Λες να έριξαν σκόνη στην Υλίκη και γεμίσαμε από δαύτους;
Μ’ αυτούς έχεις κάνει παιδιά. Απλά δεν το ήξερες.
Τώρα το ξέρεις και δεν σου κάθεται καλά.
Ναι, ίσως έχεις δίκιο, είμαστε λίγο τρελές. Δεν θέλεις να το ξέρεις. Θέλεις το παραμύθι και, εν μέρει, δεν έχεις κι άδικο. Αλλά δεν σου φταίνε οι άντρες.
ΕΣΥ φταις. ΕΜΕΙΣ φταίμε -για να μη βγάζω και την ουρίτσα μου απέξω- και νομίζετε ότι απλά λιθοβολώ εκ του ασφαλούς, ως πόρνη τόσα χρόνια. Ε ναι, πέσε απ' τα σύννεφα. Μια πουτάνα δεν έχει ανάγκη το πήδημα μιας βραδιάς.
Απλά εσύ... είσαι τσάμπα πουτάνα και δεν το έχεις καταλάβει. Κι αν όχι τσάμπα, για ένα καφέ, ένα ποτό, μια βόλτα με ένα ακριβό αυτοκίνητο. Δεν φταις εσύ. Η στέρηση τόσων αιώνων είναι υπεύθυνη. Η ανδροκρατούμενη κοινωνία που σε είχε υποτάξει με το χειρότερο τρόπο. Λανθασμένη επανάσταση, επιμένω. Ποτέ δεν είναι αργά όμως να σώσεις την αξιοπρέπεια σου. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Να σε πάω και σε έναν άλλο δρόμο, που περνάς πολλές βραδιές για να χλευάσεις; Να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου; Αυτές οι «κουκλάρες» που ενδόμυχα θαυμάζεις αλλά φανερά κράζεις, οι περισσότερες είναι οι επιβήτορες των αντρών που ανοίγετε πόδια και στόμα με τόση ευκολία.
Αυτά τα πλάσματα δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί για τον λόγο που βρίσκονται.
Πιάνεις το οξύμωρο;
Γεννήθηκαν άντρες, η γυναίκα μέσα τους υπερίσχυσε. Φόρεσαν φουστάνια, γιατί αυτά τις εξέφραζαν. Είχαν γυναικεία συμπεριφορά, γιατί στη δεύτερη φύση δεν μπορείς ν’ αντισταθείς. Στην «πρώτη» μπορείς και μάλιστα νικηφόρα.
Και σαν γυναίκες, όσο και να σε ξενίζει η λέξη, είχαν παθητικό ρόλο στο σεξ. Θυμάσαι τι έλεγα πιο πάνω για την προσφορά και τη ζήτηση; Ε, εδώ παίρνει άλλη αξία. Έχει άλλο εκτόπισμα... η ζήτηση.
Άλλαξαν οι ρόλοι. Τα όνειρα για επέμβαση, έγιναν σιλικόνες σε στήθια και κώλους. Όσο πιο εξαντρίκ η τρανς, με καλό και ενεργό «εργαλείο», τόσο πιο πολύ δουλεύει.
Ναι, ακόμη κι εγώ σοκάρομαι όταν μου τα διηγούνται. Λυπάμαι για τα όνειρα που δεν έγιναν πραγματικότητα. Λυπάμαι που αυτή η πραγματικότητα, τους άλλαξε τη σεξουαλικότητα... απ' την ανάποδη. Λυπάμαι τις φίλες μου που τις παρότρυνα να έρθουν μαζί μου για το μεγάλο βήμα και κώλωσαν. Και τώρα κοιτούν με άλλο μάτι έναν αντρικό κώλο.
Το -«πόσο πάει;»- έγινε: «πόσο τον έχεις;». Άραγε, αναρωτήθηκες ποτέ από ποιους επιβιώνουν;
Εξέλιξη; Ελευθερία; Ασυδοσία; Αμετροέπεια; Ποιος μπορεί να κρίνει και να βρει την κατάλληλη λέξη, αν υπάρχει;
