μια λέξη -κι αυτή μονοσύλλαβη- στην
ταινία που συμμετείχαν...
(δες προηγούμενη ανάρτηση).
Τι να πουν, όμως, εκείνοι που έπρεπε να εκφωνήσουν on camera πραγματικούς… γλωσσοδέτες; Λέξεις που έφθαναν τις 14, τις 18, ή ακόμα και τις 20 συλλαβές; Για να τα καταφέρουν έκαναν εξαντλητικές πρόβες, συχνά με τη βοήθεια ειδικών προπονητών φωνητικής. Χώρια οι πολλαπλές κινηματογραφικές λήψεις, μέχρι να πουν -επιτέλους!- σωστά την επίμαχη λέξη. Τις τρεις πρώτες θέσεις σε αυτούς τους πολυσύλλαβους εφιάλτες διεκδικούν τέσσερις ηθοποιοί, από τρεις διαφορετικές ταινίες.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Τζακ Αλμπερτσον, ένας βετεράνος του Μπροντγουέι που ερμήνευσε το ρόλο του δόκτορα Μπέντλεϊ στην κωμωδία «Πώς να δολοφονήσετε τη γυναίκα σας» (1965). Σε δύο σκηνές καταφέρνει να πει, χωρίς να «στραμπουλήξει» τη γλώσσα του, την ονομασία ενός χαπιού που αποτελείται από 14 συλλαβές. Είναι η φοβερή Αλκαδεξεβενζοθεραποταλολαμίνη. «Ετσι θα την αποκαλούσε ο γιατρός σας», λέει ο ίδιος αφοπλιστικά. «Και αφού δεν είμαι ο γιατρός σας, μπορείτε να το λέτε "χαπάκι"». Τον Τζακ Αλμπερτσον ξεπέρασε ένας αξιαγάπητος Ελληνας ηθοποιός. Ο Θανάσης Βέγγος καπάρωσε τη δεύτερη θέση με μια λέξη-μακρινάρι: το επίθετό του στην ταινία «Ενα ασύλληπτο κορόιδο» (1969). Στην κωμωδία αυτή υποδύεται έναν κουρέα που ονομάζεται Θανάσης -βαθιά ανάσα εδώ!- Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος. Συνολικά, 18 συλλαβές που τις λέει απνευστί, όχι μία, αλλά τρεις φορές, όταν αναφέρεται στους ενδόξους προγόνους του. Οσο για την ταμπέλα του κουρείου, κάνει… το γύρο του τετραγώνου για να χωρέσει ολόκληρο το επίθετο-σιδηρόδρομο!
Στην περίοπτη πρώτη θέση συναντάμε δύο ηθοποιούς, που σπάνε όλα τα ρεκόρ με μια λέξη που φθάνει τις 20 συλλαβές. Και, μάλιστα, τραγουδώντας! Ο λόγος για την Τζούλι Αντριους και τον Ντικ Βαν Ντάικ, στην τιμημένη με 5 Όσκαρ ταινία του Ντίσνεϊ «Μαίρη Πόπινς» (1964). Η λέξη αυτή, που αποτελεί και τον τίτλο του τραγουδιού που ερμηνεύουν ντουέτο, είναι το πασίγνωστο (αλλά τόσο δυσπρόφερτο) «Supercalifragilisticexpialidocious». Διάφοροι γλωσσολόγοι προσπάθησαν να βρουν τι ακριβώς σημαίνει αυτή η… long playing λέξη. Ενας αστικός μύθος υποστηρίζει ότι είχε να κάνει με τις πόρνες στην ουαλική (κατ’ άλλους, σκοτσέζικη) διάλεκτο. Ο στιχουργός -και «υπόλογος» για τη δημιουργία της- Ρίτσαρντ Σέρμαν, έχει πει ότι τη χρησιμοποιούσε με τον αδελφό του (και συνθέτη των τραγουδιών της ταινίας), Ρόμπερτ, ως συνθηματικό όταν ήταν παιδιά. Ο Ρίτσαρντ, μάλιστα, δεν δίστασε να υποστεί τη δοκιμασία της «δανείζοντας» τη φωνή του στο chorus line των κινουμένων σχεδίων που συνοδεύει τους δύο πρωταγωνιστές στο τραγούδι. Η Τζούλι Αντριους, πάντως, κέρδισε τον Ντικ Βαν Ντάικ στο νήμα, καθώς καταφέρνει να πει αυτή τη λέξη και… αντιστρόφως, τραγουδώντας: «You know, you can say it backwards / which is “docious-ali-expi-istic-fragi-cali-repus”».
www.protagon.gr
