Εκεί που τρέχεις,νιώθεις
ένα πριόνι να εργάζεται
στα γόνατά σου.
Μένεις από πόδια, μένεις από μπαταρία, ξέπνοος στην άκρη του δρόμου, να σε μαζέψει η οδική βοήθεια. Αν την έχεις πληρώσει… Μετράς τις γουλιές στο παγούρι σου και τις βρίσκεις λίγες για τόσο δρόμο που έχεις ανοίξει. Δεν φτάνουν ούτε για να ξεπλύνεις το στόμα σου.
Πολλά λόγια-λίγη ζωή, και το ισοζύγιο μπάταρε επικίνδυνα. Ακόμη κι ένα επιθετικό κείμενο είναι κλάψα αν δεν υποστηρίζεται από ισόποση ζωή σε πραγματικές συνθήκες. Για να κόψεις ένα ζιζάνιο, πρέπει να έχεις φυτέψει, φροντίσει, ποτίσει, μεγαλώσει με τα χεράκια σου τουλάχιστον ένα λουλούδι. Ερήμωσε το μισό μου μπαλκόνι. Σκάλισα επιμελώς την απογοήτευσή μου και πέθαναν δύο γαρδένιες στα χέρια μου. Χθες το πρωί τα καναρίνια μου, μου φώναξαν «τι θα γίνει, αφεντικό, θα μας προσθέσεις λίγη κελαηδίνη ή θα περιμένουμε πρώτα να λύσεις τα θέματά σου με τον νεοφιλελευθερισμό;». Καναρίνια-πουτανάκια! Διασταύρωση.
Επίσης, υποδηλώνει κούραση. Τα τρία-τέσσερα τελευταία μου κείμενα στο protagon, είχαν την επιθετικότητα ενός κουρασμένου. Δεν παίρνω λέξη πίσω -δεν πρόκειται περί αυτοκριτικής- απλά ένιωσα σαν πυγμάχος που έχει φάει το ξύλο της αρκούδας και, πριν σωριαστεί για να αρχίσει ο διαιτητής το μέτρημα, ρίχνει τις καλύτερες μπουνιές του στον αέρα…
Επίσης, υποδηλώνει κούραση. Τα τρία-τέσσερα τελευταία μου κείμενα στο protagon, είχαν την επιθετικότητα ενός κουρασμένου. Δεν παίρνω λέξη πίσω -δεν πρόκειται περί αυτοκριτικής- απλά ένιωσα σαν πυγμάχος που έχει φάει το ξύλο της αρκούδας και, πριν σωριαστεί για να αρχίσει ο διαιτητής το μέτρημα, ρίχνει τις καλύτερες μπουνιές του στον αέρα…
Άλλος ένας «παραπονούμενος» γράφει θυμωμένα αρθράκια. Θα του περάσει…
Επειδή δεν θέλω να μου περάσει, αλλά ούτε και να εξαντλήσω τη μάχη για τη ζωή μου σε ένα πληκτρολόγιο, παίρνω τον χρόνο μου. Νιώθω τελειωμένος. Πάω να μαζέψω το καινούργιο μου νερό εκεί που το μάζευα πάντα. Στο καλοκαίρι, στον ήλιο, στη θάλασσα. Στα τραγουδάκια μου. Στα καλύτερά μου, τη γυναίκα μου και το παιδί μου. Κι από Σεπτέμβρη βλέπουμε… Βέβαια, αν στο ενδιάμεσο προκύψει κάποιο θέμα και αισθανθώ πως είναι αδύνατον να το διαχειριστείτε μόνoι σας, δίχως να σας καταθέσω την αποψάρα μου, θα κάνω ένα guest στο protagon.
Kαλό καλοκαίρι σε όλους και πολλά ευχαριστώ!
Υ.Γ.: Συγγνώμη για το ομφαλοσκοπικό κείμενο. Ποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει αν νιώθεις κουρασμένος και άδειος; Γιατί μας δημοσιοποιείς την «πολυτελή» σου κατάσταση; Απλά, άλλο ένα σημάδι κούρασης.
