βιβλία που αγαπήσαμε...
αλλά διστάζουμε να μιλήσουμε για όσα εγκαταλείψαμε, ειδικά σε ανθρώπους που δεν ξέρουμε καλά, ακόμη πιο ειδικά, όταν πρόκειται για βιβλία – σταθμούς στη λογοτεχνία.
Υπάρχει κάτι κατακριτέο σ' αυτό, ένα είδος ανευθυνότητας, εφηβικής επανάστασης, προκαλεί μομφές: «Ποια, αυτή που δεν κατάφερε να τελειώσει βιβλίο με εκατό σελίδες;»
Παλιότερα ο ψυχαναγκασμός μου απαγόρευε να αφήνω βιβλία στη μέση. Αυτά που αγόραζα μόνη μου, τα διάβαζα μέχρι το τέλος, ακόμη κι αν μου έσφιγγε η βαρεμάρα το λαιμό. Τέσσερις οι λόγοι:
Α) Αυτό είναι που ξεχωρίζει τους αναγνώστες από τους χομπίστες
Β) Το πλήρωσα, θα το διαβάσω. Αδιάβαστες σελίδες είναι πεταμένα λεφτά.
Γ) Μπορώ να το κρίνω μόνο αν το διαβάσω ολόκληρο
Δ) Μπορεί ξαφνικά να αλλάξει και να αρχίσει να μου αρέσει (δεν έχει γίνει ποτέ)
Τα χρόνια πέρασαν, η αυστηρότητα χαλάρωσε, ο ψυχαναγκασμός περιορίστηκε, οι ταμπέλες κατέβηκαν, συνειδητοποίησα ότι ο χρόνος τελειώνει, τα φτηνά και δωρεάν βιβλία λόγω kindle, κάτι από όλα αυτά, όλα αυτά μαζί, και οι κανόνες χαλάρωσαν. Σιγά σιγά άρχισα να αφήνω πολλά στη μέση, ακόμη και βιβλία ογκόλιθους. Τώρα πλέον μπορώ να αφήσω βιβλίο και μετά από σελίδες. Έχω φτάσει στο άλλο άκρο: έχω αφήσει βιβλίο μετά την πρώτη πρόταση. Δεν προλαβαίνω να διαβάσω όσα θέλω σ' αυτή τη ζωή, οπότε δεν θέλω να χάνω χρόνο με βιβλία που δε συναρπάζουν.
Τι είναι αυτό που μας κάνει να γυρίσουμε με αγωνία τη σελίδα; Τι είναι αυτό που μας κάνει να σκεφτόμαστε ένα βιβλίο, να βιαζόμαστε να τελειώσουμε τις δουλειές μας για να το ξαναπιάσουμε, να ξενυχτάμε διαβάζοντας ενώ αρχίζει να ξημερώνει; Αυτές οι περιπτώσεις είναι λίγες, αλλά η ένταση τόσο μεγάλη, η απόλαυση τόσο χορταστική, που σαν ναρκομανής βρίσκομαι σε συνεχή αναζήτηση της επόμενης δόσης.
Το Good Reads έκανε τα ερωτήματα εικόνα. Μερικοί δηλώνουν συγκεκριμένους λόγους για να σταματήσουν την ανάγνωση: «όταν δε συμπαθώ τον κεντρικό χαρακτήρα» (ξέρω ότι υπάρχει αυτή η αιτιολόγηση, ποτέ μου δε μπόρεσα να την καταλάβω). Άλλοι όμως λένε «όταν είναι βαρετό». «Όταν το γράψιμο είναι αδύναμο». Μα αν ξέραμε από τι χαρακτηρίζεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία και τι σημαίνει δυνατό γράψιμο, θα ήμασταν όλοι συγγραφείς!
Και τώρα, η ώρα της εξομολόγησης: κι εγώ έχω εγκαταλείψει τα τρία από τα πέντε πιο παρατημένα βιβλία της «σημαντικής» λογοτεχνίας. Δεν πρόκειται όμως να παραδεχτώ ποια.
Πηγή: www.lifo.gr
