Η περίπτωση της Κερατέας είναι η κορυφή του παγόβουνου της ανικανότητας...
της ασυνεννοησίας και της δειλίας της κυβέρνησης να χαράξει σωστή πολιτική στρατηγική και να κυβερνήσει αυτό τον τόπο.Ποιος το περίμενε ότι τα σκουπίδια θα μπορούσαν να γίνουν αιτία κυβερνητικών ανακατατάξεων, ίσως δε και πολιτικών διεργασιών απρόβλεπτων;
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση σε ένα ακόμη θέμα τα έκανε θάλασσα, έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο και απέδειξε ότι σωστά είναι σκληρή η κριτική που κάνουμε για έλλειψη συντονισμού και για μια ομάδα τυχαίων υπουργών που ο καθένας έχει τις δικές του προσωπικές φιλοδοξίες αλλά όλοι μαζί είναι σκορποχώρι.
Δεν ξέρουμε τι είναι σωστό και τι λάθος στην περίπτωση της Κερατέας, για το που πρέπει να γίνει το εργοστάσιο για τα απορρίμματα, για το ποια τεχνολογία θα χρησιμοποιηθεί και γιατί στην Κερατέα κι όχι κάπου αλλού. Σκουπιδολόγοι δε θα γίνουμε, αν και έχουμε άποψη επ’ αυτού. Άλλωστε για τα δύσκολα εκλέγονται οι κυβερνήσεις κι όχι για να παίζουν πασιέντζες.
Να θυμίσουμε απλά ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός που προέβλεπε τη δημιουργία ΧΥΤΥ σε Φυλή, Γραμματικό, Κερατέα είχε τη στήριξη και της προηγούμενης κυβέρνησης, προσπάθησαν να την υλοποιήσουν ασχέτως αν υπήρξε δραματική καθυστέρηση.
Ήρθε λοιπόν η κυβέρνηση Παπανδρέου για να λύσει το θέμα, στηρίζοντας τον χωροταξικό σχεδιασμό όπως αυτός προτάθηκε έπειτα από μελέτες ειδικών επιστημόνων.
Και τι έκανε; Μια τρύπα στο νερό. Αφού στήριξε την επιλογή της Κερατέας κι αφού επί 4 μήνες έγινε η Αττική… Λιβύη, ξαφνικά εμφανίζεται να παίρνει πίσω την απόφασή της για την κατασκευή ΧΥΤΥ στο Οβριόκαστρο και να συζητά πλέον από μηδενική βάση με την τοπική κοινωνία. Η ίδια κυβέρνηση που έδειξε δυναμική, σθένος και αποφασιστικότητα βγάζοντας επί 4 μήνες τα ΜΑΤ στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν τους ξεροκέφαλους Αρβανίτες, τώρα βάζει μπροστά την πράσινη Τίνα Μπιρμπίλη και ανακρούει πρύμναν, ή κοινώς κάνει την πάπια.
Η συνάντηση που έγινε την Πέμπτη και οι δηλώσεις κύκλων του υπουργείου Περιβάλλοντος αργότερα επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση σκέφτεται τώρα διαφορετικές επιλογές. Κι ενώ η χώρα κινδυνεύει να χάσει πάνω από 13 εκατ. ευρώ κοινοτικά κονδύλια συν πόσα άλλα από πρόστιμα, εμφανίζεται η κ. Μπιρμπίλη να αναζητά λύσεις μαζί με αυτούς που πριν μερικές ημέρες έδερνε ο Παπουτσής.
Και βεβαίως, έχει δικαίωμα μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να αλλάζει γνώμη εφόσον πιστεύει ότι αυτό γίνεται για το κοινό συμφέρον. Όμως εδώ έχουμε μια δεινή πολιτική ήττα της κυβέρνησης η οποία δεν μπορεί να στηρίξει μέχρι τέλους μια κεντρική της επιλογή.
Μόλις στις 19 Απριλίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έλεγε ότι δεν αλλάζει ο σχεδιασμός για τα απορρίμματα, αλλά ξαφνικά η Μπιρμπίλη συζητά άλλες λύσεις, καμιά σχέσεις με ότι είχε προταθεί. Πάνω από 500 στρέμματα έκταση για της διαχείριση πάνω από 100.000 τόνων σκουπιδιών η αρχική πρόταση, για 5,5-6 στρέμματα στη ΒΙΠΕ Κερατέας για τη διαχείριση μόνο των σκουπιδιών της Λαυρεωτικής η πρόταση που κατέθεσε ο δήμος. Η μέρα με τη νύχτα δηλαδή.
Εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι ότι στην κυβέρνηση δεν γνωρίζει η δεξιά τη ποιεί η αριστερά. Τι θα πει τώρα ο Πεταλωτής και ο Ραγκούσης για τις διαπραγματεύσεις της Μπιρμπίλη; Απολύτως τίποτε. Γαργάρα θα το κάνουν το θέμα, θα βγουν και θα πουν ότι είναι κοντά στον πολίτη και αναγνωρίζουν τα δίκαιά του και θα υποχωρήσουν. Θα εξευτελιστούν φυσικά στην Κομισιόν και θα παρατείνουν το μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν κανένα ουσιαστικό θέμα χωρίς να υπάρξουν πισωγυρίσματα και συγκρούσεις. Μια τέτοια κυβέρνηση, λοιπόν, έρχεται να διαχειριστεί τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση. Ποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι δε θα πνιγούν μέσα σε τόνους σκουπιδιών;
antinews.gr
