Γράφει η Λίλα Σταμπούλογλου...
Με πνίγει το παράπονο, απ’ το θυμό μου βράζω.
Απ’ το θυμό σας βράζετε κι εσείς, στοίχημα βάζω.
Κι απ’ το θυμό μας βράζουμε όλοι,
το δίχως άλλο...
γιατί ο Έλληνας Ζορό τραβά ζόρι μεγάλο.το δίχως άλλο...
Τι έκανε ο άνθρωπος ; Προς τί οι καταδίκες ;
Γιατί τα ρέστα του ζητούν και τον τραβούν σε δίκες ;
Δικαιοσύνη σε ρωτώ : στραβώθηκες τελείως ;
O άνθρωπος είναι σωστός. Ο νόμος ειν’ γελοίος !
Γιατί να μην μειώνονται τα πρόστιμα του κόσμου ;
Δικαιοσύνη μια καλή δικαιολογία δώς μου.
Τόσα πολλά χιλιάρικα ποιος θέλει να πληρώνει ;
Ας δίνει λίγα και καλά. Τ’ άλλα να τα γλιτώνει.
Ή να μη δίνει τίποτα. Πιο δίκαιο το βρίσκω,
και τις παρανομίες του να πράττει δίχως ρίσκο.
Στο κάτω - κάτω της γραφής, όλοι έτσι έχουμε μάθει :
να μένει ατιμώρητος όποιος διαπράττει λάθη.
Συμφώνησε και η Ν.Δ., το είπε και το ΛΑΟΣ :
των νόμων η εφαρμογή θα προκαλέσει χάος !
Γι’ αυτό συμπαραστέκονται στον καταδικασμένο,
που έπραξε, για το λαό, το πιο συνηθισμένο.
Αιώνων ακουλούθησε πιστά τις παραδόσεις,
για να μην χρειαστεί ποτέ το λάθος να πληρώσεις.
Πολλά συγχαρητήρια και μπράβο του αξίζουν,
γι’ αυτό και τόσοι Έλληνες, άλλωστε…τον ψηφίζουν…
Από το group του friendshipiseverything.gr στο facebook
