γιατί εκεί πάντα η νύχτα όμορφα συνδέεται με τον ήλιο,
άκου εσυ, εκεί θα βρεθούμε,
σαν πουλιά που το σκασαν από τα κλουβιά τους...
σαν μεθυσμένοι που μεθούν για να μην νιώθουν το βάρος του χρόνου,
σαν πληγές που...
γυρεύουν επούλωση.
Δεν είμαστε μόνοι,
ποιος είναι αυτός που θα στερήσει για πάντα το δικαίωμα να ζήσουμε εκτός από τον θάνατο!
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, ναι,
αλλά θέλει και αρχίδια,
κι ανθρώπους που μπορούν να κοιτούν τον ήλιο χωρίς προστατευτικά γυαλιά..
Θέλει οι άνθρωποι να ζούνε σαν άνθρωποι και σαν αδέλφια,
γιατί στην πλατεία πάντοτε θα παίζουν τα παιδιά...
Γράφει η Πόπη Συνοδινού
press-gr
