Άσχετα με τους λεκτικούς και μεταφραστικούς ακροβατισμούς του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κου Βενιζέλου,η πρόσβαση στη πληροφόρηση είναι σήμερα τόσο εύκολη, που δεν χρειάζεται να είναι κανείς έγκριτος συνταγματολόγος,οικονομολόγος, ή…μεταφραστής για ναδιαπιστώσει από μόνος του κάποιες απλές αλήθειες.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Στον κόσμο των επενδύσεων, η αξιολόγηση ενός ομολόγου αφορά στην φερεγγυότητα, ή στην οικονομική δυνατότητας μιας επιχείρησης ή ενός κράτους, που εκδίδουν ομόλογα, κλπ.
Η αξιολόγηση αυτή είναι παρόμοια με την πιστωτική αξιολόγηση ενός ατόμου.
Η πιστωτική αξιολόγηση αποτελεί έναν οικονομικό δείκτη, ο οποίος χρησιμεύει σε όσους επιθυμούν ή σχεδιάζουν να επενδύσουν σε ομόλογα.
Την εν λόγω αξιολόγηση κάνουν οι οίκοι αξιολόγησης, όπως είναι οι: Moody`s, Standard & Poor`s, και η Fitch Ratings.
Στην αξιολόγησή τους, οι οίκοι χρησιμοποιούν προσδιορισμούς όπως AAA, B, CC, που αντιπροσωπεύουν την ποιότητα ενός ομολόγου.
Όσα ομόλογα χαρακτηρίζονται κάτω από BBB/Baa, δεν θεωρούνται άξια επένδυσης, και επομένως χαρακτηρίζονται Junk ή προς το ελληνικότερο «σκουπίδια».
Μεταξύ των διάφορων προσδιορισμών, υπάρχει και ο όρος SD - Selective default (επιλεκτική χρεοκοπία) ο οποίος σημαίνει πολύ απλά ότι: Ο δανειζόμενος (obligor) απέτυχε στο να εξυπηρετήσει μια ή περισσότερες από τις οικονομικές του υποχρεώσεις, αλλά οι τράπεζες πιστεύουν πως η χρεοκοπία του θα είναι περιορισμένη σε έκταση, και πως ο πιστούχος θα συνεχίσει να τιμά τις υπόλοιπες οικονομικές του δεσμεύσεις στους σωστούς χρόνους.
Έτσι απλά και ωραία.
S.A.-Bankers Almanac
