Τα τελευταία γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη Μεγάλη Βρετανία με το θέμα της Newsof the World καταδεικνύουν ότι...
η διαπλοκή αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα και του διεθνούς οικονομικού συστήματος αλλά και της δημοσιογραφίας του εντυπωσιασμού, που εδώ και χρόνια έχει αντικαταστήσει την ουσιαστική δημοσιογραφία. Όχι, δεν μιλώ από καθ’ έδρας, απλά θρηνώ το τέλος της ουσίας στο βωμό ενός ευρύτερου συντηρητισμού που ούτε αισθητική έχει ούτε ήθος.
Τα γεγονότα αυτά καθαυτά είναι γνωστά: μια εφημερίδα -το tabloid με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία- δύο αστέρια της βρετανικής «δημοσιογραφίας», η κοκκινομάλλα κα Brooks, ο κος Coulson. Επίσης, ένας πρωθυπουργός, που θα ήθελε να είναι Thatcher, και παίζει χωρίς ουσιαστικό πολιτικό αντίπαλο πλην των εσωτερικών παθογενειών της «Συμμαχίας», που υπάρχει για να τιμωρήσει του μέτριους «Εργατικούς» του κ. Gordon Brown.
H ιστορία έχει ξεκινήσει από το 2006, όταν οι πρώτες φήμες ήθελαν το κυριακάτικο φύλλο του Ομίλου Μέρντοχ και της News Corp -στη Βρετανία χαϊδευτικά λέγεται και «News of the Screws»- να πετυχαίνει εντυπωσιακές «δημοσιογραφικές επιτυχίες» χάριν της βοήθειας από το «χέρι του θεού». Πρώτο κρούσμα τα θέματα που άπτονται της βασιλικής οικογένειας. Κάποιοι υποκλέπτουν τις θυρίδες των κινητών τηλεφώνων ανθρώπους που εργάζονται στο Παλάτι, ή τουλάχιστον έτσι μας είπαν.
Έχουμε παραιτήσεις και φυλακίσεις και μια λογική ότι «όλα για την είδηση» και «για το κοινό συμφέρον». Ο αρχισυντάκτης κ. Coulson, υπό το βάρος των αποκαλύψεων που παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, παραιτείται. Ο βρετανός πρωθυπουργός του δίνει «δεύτερη ευκαιρία», η οποία καίγεται. Ξανά-παραιτείται και φτάνει να συλληφθεί πριν λίγες μέρες ως ύποπτος για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Τι συνέβη; Σύμφωνα με αυτά που μας λένε οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας, σε συνεργασία με ιδιωτικούς ερευνητές υπέκλεπταν τις θυρίδες των φωνητικών μηνυμάτων πολλών, εκατοντάδων προσώπων ακόμα και νεκρών. Και έτσι έκαναν πρωτοσέλιδα και επιτυχίες μαζί με πολύ σάρκα και φτηνή γλώσσα. Η πολιτική γινόταν σε επίπεδο καφενείου και αισθησιασμού. Και τα ταμεία γέμιζαν με τουλάχιστον 3 εκατομμύρια στερλίνες από την αναγνωσιμότητα των 3,5 εκατομμυρίων φύλλων, χωρίς καν να υπολογίζονται τα έσοδα από διαφημίσεις.
Και τώρα; Το μεγάλο αφεντικό, ο Ρούπερτ Μέρντοχ, κατέφθασε στο Λονδίνο την Κυριακή της τελευταίας ημέρας κυκλοφορίας της NoW και οι κάμερες τον κατέγραψαν να μεταβαίνει στο αρχηγείο της Αυτοκρατορίας του ξεφυλλίζοντας την. Οι εξελίξεις φαίνονται προδιαγεγραμμένες. Οι εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους, οι έρευνες θα ενταθούν και το στοίχημα γίνεται αυτόματα πολιτικό. Και τούτο γιατί ο βασικός στόχος είναι να καταφέρει ηNews International -όπως ονομάζεται η θυγατρική της News Corp- να εξαγοράσει το υπόλοιπο 61% των μετοχών του BSkyb, της πιο επιτυχημένης δορυφορικής/ψηφιακής πλατφόρμας στη Μεγάλη Βρετανία, με περίπου 10 εκατομμύρια συνδρομητές.
Πολιτικά, με αφορμή την πώληση του Bskyb, στήνεται ένα ιδιάζον πολιτικό παιχνίδι: Οι Εργατικοί ξανά-προσπαθούν να δείξουν ότι μπορούν να βρυχώνται (ενώ μέχρι τώρα γρύλιζαν, αφού «αυτοκτόνησαν» στις τελευταίες εκλογές), οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες «βρίσκουν» λόγο να διαφωνήσουν έχοντας την κοινωνία στο πλευρό τους, και οι Συντηρητικοί αντιλαμβάνονται ότι πολιτικά είναι εκτεθειμένοι σε όλα τα επίπεδα.
Όμως, αυτό που έχει την ιδιαίτερη -πολιτική- σημασία του είναι ότι και οι έρευνες καθυστερούν, δίνοντας χρόνο για «διαμόρφωση των στοιχείων», αλλά και τα δεδομένα που δίνονται δεν είναι σαφή. Υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα:
- -Έγιναν μόνο υποκλοπές σε θυρίδες των τηλεφωνητών των θυμάτων; (ήδη αναφέρεται ότι κάποιοι ήθελαν να εξαγοράσουν και στοιχεία ομιλίας από τα θύματα της 11ης του Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ)
- -Πόσο κόστισε η επιχείρηση «Αποκλειστικό»;
- -Ποιος εξουσιοδότησε το κονδύλι χρηματισμού των Αστυνομικών και πού βρίσκονται αυτοί οι αστυνομικοί τώρα;
- -Γιατί χρησιμοποιήθηκαν ιδιωτικοί detectives για τη συλλογή των στοιχείων;
- -Και εν τέλει, τι έκαναν οι φορείς της δημοσιογραφίας και του Κράτους για να προστατέψουν τα θύματα και τους εργαζόμενους από την αλλοίωση της ενημέρωσης ως δραστηριότητα;
Aπαντήσεις θα δοθούν σύντομα από τους αρμοδίους. Το σίγουρο είναι ότι η υπόθεση της News of the Word πληγώνει όλους τους δημοσιογράφους που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, και καταδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Μέσα στο καυτό θέρος η μόνη ελπίδα που μένει είναι να αναγνωρίζουμε την «ρεαλιστική» αλήθεια από τη «φτιαγμένη» αλήθεια. “The truth is out there”, ήταν το motto γνωστής σειράς επιστημονικής φαντασίας και ειδικότερα σήμερα, που η αλήθεια είναι σε πληθώρα, πρέπει να μπορούμε να την εντοπίσουμε.
