όταν της άνοιξα είχε φωτιά στα μαλλιά της,
δυο κόκκινα περιστέρια στα στήθια της...
μια πολύτιμη πράσινη πέτρα φορεμένη στο μεγάλο της δάχτυλο.
Την κέρασα ένα παλιό μπορντώ κρασί,
έπινε και έλεγε πόσο τον ήθελε τώρα,
όμως εγώ έβλεπα ξαναμμένη το...
τόσο χρώμα να απλώνει τις ρίζες του νευρικά στο δωμάτιο,
ήξερα βαθιά μέσα μου πως το χρώμα ήταν δανεικό απο εκείνον,
καθώς μου μιλούσε για τους ερωτικούς του τρόπους έσκαβα αδιέξοδα μέσα μου,
σκεφτόμουν με τόνο πένθιμο γιατί να ζεί αυτή κι όχι εκείνος...
όμως καθώς συνέχιζε να μου μιλάει κατάλαβα πως όταν μετακίνησε αυτός πίσω της την κουρτίνα εκείνη για πάντα μεταμορφώθηκε.
Κι από πόρνη τώρα ήταν απλά μια φλεγόμενη γυναίκα..
http://press-gr.blogspot.com/2011/07/blog-post_34.html
