Ο Saki είναι Πάκι, δηλαδή Πακιστανός. Ζεί στον Πειραιά τα τελευταία 5
χρόνια. Παράνομος στην άκρη της κοινωνίας. Πουλά dvd, 03ταινίες, κυρίως
όμως περιπετειώδεις τσόντες. Μάλιστα, κάποιες έχουν και εξαιρετικά σενάρια.
Στους παράδρομους της πλατείας Υπποδαμείας στον Πειραιά κάποτε υπήρχαν υπόγεια γεμάτα κορίτσια
που προκαλούσαν στους θαμώνες, αλλά και στους περαστικούς, έντονα
συνασθήματα. Δεν τα πρόλαβα, γνώρισα τους υπερήλικες -συνταξιούχους πια-
ιδιοκτήτες τους να λένε ιστορίες που κανείς στην ουσία δεν ακούει. Εκεί
τώρα πουλά ο φίλος Saki την πονηρή πραμάτεια του.
Τον κυνηγούν όλοι για όλα, μα δεν είναι μόνος του. Για αυτό το λόγο με προκάλεσε να γράψω. Είναι ένας κύκλος άνθρώπων, όλοι παράνομοι μετανάστες, που κινούνται με έναν περίεργο -σχεδόν αόρατο ρυθμό- γύρω από την πελατεία και την πραμάτεια.
Προσέχουν για τη δημοτική αστυνομία. Ελέγχουν για το «πάνω χέρι» στην γειτονιά. Παρακολουθούν και γνωρίζουν τις ιδιορυθμίες του πελάτη.
Μαγική η αίσθηση του κύκλου, αποκτάς ρόλο, γίνεσαι κάτι σε μια παρέα, και αυτός που είναι απέναντι σε κοιτά, έτσι πρέπει, ισότιμα.
Μαγική η αίσθηση του κύκλου, αποκτάς ρόλο, γίνεσαι κάτι σε μια παρέα, και αυτός που είναι απέναντι σε κοιτά, έτσι πρέπει, ισότιμα.
Πολλά χρόνια τώρα έχουμε το σύνδρομο Κλίντ Ήστγουντ. Μοναχικοί με τα μπιστόλια μας μπαίνουμε με στόχο να σαρώσουμε μόνοι μας. Υπερόπτες και εγωίσταροι.
Είναι το πρώτο παραμύθι που τέλειωσε ετούτη εδώ η κρίση – κοιτάμε τώρα το ποτάμι όλοι μαζί. Φουσκώνει, άλλοι λένε θα ειδούμε. Άλλοι ήδη βράχηκαν και μερικοί έχουν κιόλας πνιγεί.
Μα το παράδειγμα της μικρής συμμορίας δείχνει ένα δρόμο που είχαμε αφήσει πίσω. Σε περασμένες δεκαετίες.
Σπουδαίο να έχεις φίλους και να μοιράζεσαι, μα γίνεται ακόμη πιο σημαντικό όταν ο στόχος δεν είναι η τυχαία συνάντηση μα η οργανωμένη στάση-θέση.
Μα δεν μιλώ για κραυγές ούτε για νευρικά ξεσπάσματα (ή θα τις κλείσουμε αυτές τις πόρτες ή θα χάσουμε το σπίτι).
Σπουδαίο να έχεις φίλους και να μοιράζεσαι, μα γίνεται ακόμη πιο σημαντικό όταν ο στόχος δεν είναι η τυχαία συνάντηση μα η οργανωμένη στάση-θέση.
Μα δεν μιλώ για κραυγές ούτε για νευρικά ξεσπάσματα (ή θα τις κλείσουμε αυτές τις πόρτες ή θα χάσουμε το σπίτι).
Οι φίλοι Πακιστανοί – Πειραιώτες απαντούν στο θέμα με λύσεις καθαρές, απλές. Επιβίωση.
Συνεχίζουν να ικανοποιούν μια πελατεία που συνεχίζει να αυνανίζεται. Όχι πως είναι κακό, μα μπορούμε να το λέμε και να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας με ωριμότητα και ενσυναίσθηση με τον διπλανό και τον γείτονά μας. Ίσως, αν μπούμε σε ένα κύκλο κι εμείς, να δούμε πιό εύκολα τις λύσεις στα μαθηματικά-οικονομικά (και στα υπόλοιπα) θέματα μας.
Συνεχίζουν να ικανοποιούν μια πελατεία που συνεχίζει να αυνανίζεται. Όχι πως είναι κακό, μα μπορούμε να το λέμε και να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας με ωριμότητα και ενσυναίσθηση με τον διπλανό και τον γείτονά μας. Ίσως, αν μπούμε σε ένα κύκλο κι εμείς, να δούμε πιό εύκολα τις λύσεις στα μαθηματικά-οικονομικά (και στα υπόλοιπα) θέματα μας.
