και μαζί του τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει από κοινού, ή ο καθένας απ’ το πόστο του, αν δεν μπορούν ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ να ομονοήσουν, να διαβεβαιώσουν τον κόσμο ότι η Ελλάδα στέκεται στα πόδια της και λειτουργεί. Εν ανάγκη ας βγει να το πει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί, αλλιώς, έτσι όπως τα ’καναν, από σήμερα δεν θα υπάρχουν στα περίπτερα όχι γάλατα, αλλά ούτε τσιγάρα! Και έκτακτη κατάσταση να βρήκαν, την έκαναν ακόμη χειρότερη με τα πηγαινέλα.
*************************
Το πού βρισκόμαστε και τι θα κάνουμε είναι ασφαλώς το πιο σημαντικό ζήτημα, αλλά για να φτάσουμε εκεί, πριν απ’ όλα, να αποφευχθεί η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ. Δεν καταλαβαίνουμε αν η κυβέρνηση συναισθάνεται πλήρως το νόημα και τη βαρύτητα που έχουν οι δηλώσεις και οι κινήσεις της. Οταν ο υπουργός Οικονομικών μεταφέρει από τη Γερμανία την Παρασκευή ότι «δεν μας πιστεύει κανείς», θα ’πρεπε να ’χει σημάνει άμεσα ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ.
Οχι να χρειαστούν 24 ώρες για να αντιληφθεί ο πρωθυπουργός ότι δεν μπορεί να πάει στην Ουάσινγκτον, γιατί α) υπάρχει ανάγκη κρίσιμων αποφάσεων, β) υφίσταται κίνδυνος εκτροπής της οικονομίας από την αβεβαιότητα Ελλήνων και ξένων και γ) έχουμε σε εξέλιξη και την κρίση με Κύπρο - Τουρκία - Ισραήλ! Αν όλα αυτά δεν είναι ικανά για να κρατάνε την κυβέρνηση ετοιμοπόλεμη στην Αθήνα, αντί να συνεχίζει σε ρυθμό διακοπών -ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΚΑΝΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ- τότε πριν απ’ όλα τα μέτρα που θα χρειαστεί να πάρουμε χρειαζόμαστε να λειτουργήσει σαν κανονική κυβέρνηση. Οχι ένα συνονθύλευμα πολλών «ΕΓΩ» που ανακαλύπτει τον όλεθρο κάθε εβδομάδα και μετά πέφτει σε μακαριότητα ή αποθεώνει τον εαυτό του μόλις πάρει μία ακόμη τεχνητή ανάσα
*************************
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η Ευρώπη δεν μας κρίνει με βάση το τι λέει ο κάθε Φωτόπουλος της ΔΕΗ, ή ο τάδε συνδικαλιστής με τα ταξί, τους οποίους δεν τους ξέρουν, δεν τους έχουν δει ποτέ τους, και στην πραγματικότητα ακόμη δεν έχουν κάνει όλα όσα απειλούν να κάνουν για αντίδραση.
Το μόνο που ξέρει η Τρόικα, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ είναι μια κυβέρνηση που κάθε μήνα διαβεβαιώνει ότι θα πάρει τα μέτρα που χρειάζονται, και κάθε φορά έχει να παρουσιάσει μόνο ερμηνείες, ή δικαιολογίες, βάσιμες ή μη. Βλέπει επίσης ότι ενώ τα άλλα κράτη που κινδυνεύουν, Πορτογαλία και Ιρλανδία, μπορούν και αντιστρέφουν το κλίμα, ΔΡΟΥΝ και ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ, η Ελλάδα και μόνο η Ελλάδα παραμένει άβουλη και μοιραία. Και ΨΕΥΤΡΑ από πάνω.
*************************
Το άλλο που βλέπει η Ευρώπη και όλος ο κόσμος είναι ότι είμαστε η μοναδική χώρα που, ενώ βρίσκεται στον προθάλαμο της πτώχευσης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση αρνούνται να δράσουν ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, όπως έγινε σ’ όλες τις χώρες που χρειάζονται μνημόνια. Εφτασαν στο σημείο να τα βρουν στα λόγια, και να προαναγγείλουν εμμέσως συγκυβέρνηση, και το ίδιο απόγευμα άρχισαν να βρίζονται μεταξύ τους.
Δεν ξέρουμε ακόμα ποιος έφταιξε πιο πολύ από ποιον, γνωρίζουμε όμως πως, αν ο τόπος πέσει έξω, ο ελληνικός λαός θα κατηγορήσει τους πάντες. Και πριν απ’ όλους, αυτούς τους δύο. Ναι, η Νέα Δημοκρατία μπορεί ικανοποιείται στο ότι έπεσε μέσα σ’ όλες τις εκτιμήσεις της, από την αρχή με το Μνημόνιο, έως το Μεσοπρόθεσμο, όμως όλα αυτά πια είναι last day news. Από εδώ και πέρα όμως η Ν.Δ. καλείται να ξεπεράσει και τα δίκια της και τον εαυτό της και τις ενστάσεις και τις φοβίες και τις προσδοκίες της, και να θέσει εαυτόν στη διάθεση της Ελλάδας αν είναι να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
Κι αν η κυβέρνηση το αρνηθεί, θα ’χει τουλάχιστον τη «γαλάζια» συνείδησή της καθαρή. Ας τείνει τη χείρα βοηθείας που περιμένουν όλοι οι Ελληνες και η μισή Ευρώπη για να μας στηρίξουν κι ας αφήσει την Ιστορία να την κρίνει. Οταν είμαστε σε κατάσταση Πολέμου, κι απ’ ό,τι βλέπουμε είμαστε ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, τότε όλα τα κόμματα, και η πρωτίστως η αξιωματική αντιπολίτευση, συμπαρίστανται στην εκάστοτε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, όσο ακατάλληλη κι αν είναι, μέχρι να δοθεί η λύση από τον λαό.
*************************
Οσο για το ΠΑΣΟΚ του κ. Γιώργου Παπανδρέου να σταματήσει να διστάζει, να ολιγωρεί, να υπεκφεύγει και να μας πει καθαρά ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ Ή ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κυβερνήσει, ανεξάρτητα του πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. (Αν ήταν εύκολα, ούτε θα το συζητάγαμε, ούτε θα βγάζαμε δραματικά ανακοινωθέντα και έκτακτες εκδόσεις.)
Ας κρίνουν αν έχουν εξαντλήσει ή όχι το πολιτικό τους κεφάλαιο και αυτό που είχαν μόνοι τους και αυτό που δανείστηκαν και το άλλο που τους χαρίσαμε όλοι μας, με αίσθηση ευθύνης, ακόμα κι όταν είχαμε ισχυρές αμφιβολίες για το αν ΜΠΟΡΟΥΝ να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Ο κύβος ερρίφθη.
protothema.gr
