Θυμήθηκα όμως και την εξής ιστορία που με συνδέει με αυτό:
Γυμνάσιο πήγα στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης. Ανήκα μάλιστα στη δεύτερη φουρνιά του συγκεκριμένου σχολείου, που ήταν και το πρώτο Μουσικό Γυμνάσιο της χώρας. Στο τέλος κάθε χρονιάς, σε εκείνο το σχολείο, γινόταν μια μεγάλη γιορτή. Όλα τα παιδιά του σχολείου συμμετείχαμε σε μουσικά σχήματα, σε χορωδίες και άλλα παρεμφερή, παρουσιάζοντας διαφορετικά προγράμματα. Θυμάμαι ακόμα ότι στο τέλος της πρώτης μου χρονιάς οι συναυλίες γίνονταν επί μία εβδομάδα σε ένα χώρο στη Μεσογείων - δεν πρέπει να υπάρχει πια.
Το τελευταίο βράδυ εμφανιζόμασταν εμείς (χορωδία) με τη διεύθυνση του καθηγητή μας κυρίου Σουλακέλη σε ένα πρόγραμμα με νησιώτικα τραγούδια. Μετά από την εμφάνισή μας, έπρεπε να αποχαιρετιστούμε για τις καλοκαιρινές διακοπές. Θυμάμαι ότι η εμφάνισή μας είχε μεγάλη απήχηση και επιτυχία.
Είχαμε εκπληκτική ορχήστρα (βιολί έπαιζε ο εξαιρετικός Γιώργος Μαρινάκης) και οι παιδικές φωνές της χορωδίας, από παιδιά ταλαντούχα με μουσική παιδεία, έδιναν άλλη διάσταση στα τραγούδια. Θυμάμαι την ανατριχίλα που μου προκαλούσαν τα τραγούδια και οι φωνές των συμμαθητών μου. Ακόμα και τώρα ανατριχιάζω σε αυτή τη θύμηση. Το συγκεκριμένο τραγούδι μού είχε κάνει από τότε μεγάλη εντύπωση. Η μελωδία και ο τρόπος που εκτυλίσσεται, οι εικόνες των στίχων και η θαλασσινή "μυρωδιά" του, το κατατάσσουν χωρίς αμφιβολία στις ομορφότερες παιδικές μου αναμνήσεις.
Επίσης δεν μπορώ να ξεχάσω τα κλάμματα και τη συγκίνηση που ακολούθησαν στον αποχαιρετισμό. Ήμασταν μικρά παιδιά, "καλλιτεχνάκια", που είχαν περάσει ένα χρόνο παρέα, 9 ώρες την ημέρα και μας φαινόταν πολύ δύσκολο να αποχαιρετιστούμε ακόμα και για τους καλοκαιρινούς μήνες των διακοπών.
Με ξανακάνεις 12 ετών; Να σου πω τι είναι ευτυχία!
Καλή ακρόαση και με συγχωρείτε για τη φλυαρία!
Να είναι καλά οι συμμαθητές μου όλοι!!!
Υ.Γ. Προσέξτε την εκπληκτική ερμηνεία του τραγουδιστή και την φανταστική άρθρωσή του.
musicspins.blogspot.com
