ώρα της επιστροφής.
Μια επιστροφή που
στα εγκαίνια της δεν
έχει να σας δείξει κάτι
από τον έξω κόσμο και αφορμή στάθηκε η
είσοδος μιας...
πασχαλίτσας στη λίγων ακόμα ημερών κατοικία μου.Ένα πανέμορφο έντομο που είναι συνυφασμένο με τη τύχη. Όλοι μας έχουμε ανάγκη από λίγη τύχη για αυτό την μοιράζομαι μαζί σας και να της δώσουμε όλοι μας το προνόμιο να διπλασιαστεί.
Νωρίς ένα βράδυ του Σεπτεμβρίου βρήκα τη πασχαλίτσα σε μία παπουτσοθήκη στη κρεβατοκάμαρα και επειδή είχα ανάγκη να πιστέψω σε κάτι όμορφο θεώρησα πως τα βήματα από εδώ και πέρα θα είναι πιο τυχερά. Την άγγιξα και σκαρφάλωσε στη παλάμη μου και με προσεκτικές κινήσεις την ακούμπησα στο κομοδίνο. Την παρατηρούσα γεμάτη απορίες μιας και πρώτη φορά ερχόμουν σε επαφή με το συγκεκριμένο έντομο. Ήταν περίεργη η αίσθηση εκείνη που πλημύριζε όλες τις πρόσφατες αλλαγές της ζωής μου και αποδείκνυε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία.
Είμαι σίγουρη πως ενός καλού μύρια έπονται. Γιατί να πιστέψω πως το πρώτο κακό είναι κατά συρροή δολοφόνος και σκοτώνει ότι έχω δημιουργήσει και να ελκύσω άθελα μου μια κατάσταση που καθόλου δεν μ’ αρέσει; Μπορώ με όλη τη θέληση μου να πιστέψω πως το καλό στέκεται σαν ένας ιδιοφυής κηπουρός και καλλιεργεί στο κόσμο γύρω μου χρώματα και αρώματα που μου αποδεικνύουν μέρα με τη μέρα πως ότι δεν μ’ αρέσει μπορώ να το αλλάξω...
"Φεύγοντας από το σπίτι βαθιά μέσα μου θα ξέρω πως στην επιστροφή δεν θα είμαι μόνη..."
Κανείς δεν είναι μόνος
«Ήρθα», έλεγες πάντα μπαίνοντας στο δωμάτιο, παρ’ όλο που δεν σε περίμενε κανείς.
Όμως ακριβώς αυτό σου έδινε μια βαθύτερη απάντηση.
Τάσος Λειβαδίτης
Γράφει η Εκάβη Σέχη
http://press-gr.blogspot.com/2011/10/blog-post_7384.html
