Η 33χρονη Μόνικα είχε βρει τον τρόπο να βγάζει πολλά χρήματα μέσα στην κρίση, με το αρχαιότερο επάγγελμα, σε ένα ελληνικό νησάκι, την Κάρπαθο, εκεί που ο χειμώνας αργεί να το επισκεφθεί.
Τα υπολόγισε όμως…. «χωρίς τον Ξενοδόχο», αφού εξέδιδε μια πολύ μικρούλα, μία 15χρονη.
Πάνε χρόνια που ονειρεύομαι ένα φτιάξω ένα ντοκιμαντέρ για το Greek Kamaki, εκείνον τον Έλληνα, τον Ζορμπά, που οι παθιασμένες Βορειοευρωπαίες ξαγρυπνούσαν χειμώνες ολόκληρους για να τον χαρούν μια καλοκαιρινή στιγμή.
Ευτυχώς που δεν το ξεκίνησα, η πραγματικότητα δείχνει να τραβά έναν άλλο, μαυρόασπρο, δρόμο.
Η ιστορία μας είναι πικάντικη μα ιδιαιτέρως θλιβερή. Το περασμένο καλοκαίρι, δύο νέοι 23 και 24 ετών ξεκινούν από το νησί, έπειτα από την παραίνεση της Μόνικας για “ψώνια”.
Πήγαν να “ψωνίσουν”, να αγοράσουν, γυναίκες από την Ουγγαρία. 1.500 ευρώ και παζάρι.
Στην ξένη χώρα, σε μια στέγη κακοποιημένων παιδιών, ψήνουν μια 15χρονη καθώς και την φίλη της 16 ετών να τους ακολουθήσουν. Θα τις περίμενε μια πολύχρωμη και ολόδροση ζωή. Το νησί είναι, έτσι κι αλλιώς παράδεισος.
Επιστρέφοντας πίσω ακολούθησαν την τραγική μοίρα των εκδιδομένων γυναικών που βρίσκονται (κρατούνται) στη χώρα μας παράνομα.
Άρχισαν να τις κάνουν “delivery” σε σπίτια. Η ατζέντα της Μόνικας, καθώς και του αλλοδαπού φίλου της όλο και μεγάλωνε.
Η τοπική αστυνομία, προφανώς, ήταν χωρίς όσφρηση. Λαγωνικό, μα σε υπνηλία.
Μπλέκουν στο ιστό της ιστορίας και δύο γιατροί από το κέντρο Υγείας του νησιού. Οι οποίοι και κρίνονται από την Εισαγγελία προφυλακιστέοι. Λένε πως όλα έγιναν για τον έρωτα, ούτε που κατάλαβαν ηλικίες. Ακούγονται και ένα σωρό άλλα ονόματα.
Για την ιστορία δεν θα αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες.
Το νησί, ένα μήνα τώρα, είναι πολύ μπερδεμένο και αναστατωμένο. Άλλωστε, μόλις πριν λίγα χρόνια «βγήκε» από ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο.Θα σταθώ στην καταρχήν πληροφορία πως το κύκλωμα το κάρφωσε μια άλλη «επιχείρηση» που προυπήρχε και εξέδιδε γυναίκες, ενήλικες, λένε οι πηγές.
Όπως επίσης και στο ότι τα ανήλικα κορίτσια βρέθηκαν μόνο έπειτα από την δηλωμένη εξαφάνιση τους στην Ουγγαρία και το σήμα της Ίντερπολ.
Τι μπορεί να κάνει ο νέος ή και μεγαλύτερος άντρας σε ένα μικρό και μακρινό τόπο (δε γράφω ξεχασμένο, το γρήγορο βαπόρι θέλει από Πειραιά 16-17 ώρες), όταν έχει σεξουαλικές ανάγκες;
Δεν τους αθωώνω. Σε καμία περίπτωση.
Μα σε όλη αυτή την λαίλαπα που περνάμε, σε όλο αυτό το αναποδογύρισμα της χώρας, μήπως θα πρέπει να δούμε ένα προς ένα τα ζητήματα που μας καίνε και φυσικά το δικό μας ρόλο σε όλα αυτά;
Σύσταση εγκηματικής οργάνωσης, σωματεμπορία σε βάρος ανηλίκου, προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών. Κακουργήματα.
Η τοπική κοινωνία δείχνει σοκαρισμένη. Μα δεν έβλεπαν τη δράση των κυκλωμάτων ή μήπως δεν μας πειράζει και ας κάνουμε και λίγο τα στραβά μάτια; 4.500 κάτοικοι αποτελούν μια μικρογραφία όλου του τόπου μας που ζορίζεται να δεί κατάματα τη σκληρή αλήθεια.
Μόνο στην σκέψη πως θα μπορούσε να είναι η κόρη ή η ανηψιά μας σταματάμε να χαμογελάμε.
Μήπως, τουλάχιστον, μπορούμε να εκφραζόμαστε ερωτικά και να μην πνίγουμε το συναίσθημα μας.
Το χάραμα, και ανηφορίζοντας με το ποδήλατο από την Ομόνοια προς Αμπελόκηπους, σε κάθε γωνιά λαγοκοιμούνται αλλοδαπές πόρνες περιμένοντας τους τελευταίους πελάτες της νύχτας. Για να είναι εκεί σημαίνει πως υπάρχει αγορά.
Για να στηθεί το κύκλωμα στην Κάρπαθο, επίσης. Απλά βρέθηκε το θύμα, τα θύματα.
Εμείς, από την άλλη, κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά και περιμένουμε μάλλον μάταια, κάποιον Μεσσία.
