Παίδες μου αγαπημένοι δεν είναι μόνο ο Χρυσοχοϊδης που δεν διαβάζει σ΄αυτή τη γαμοχώρα. Ας είμαστε ειλικρινείς: Κανείς –εκτός από μένα- δεν διαβάζει!
Προχτές λ.χ. μου κλαιγόταν η μάνα(τζερ) ότι κατέστρεψε το αγαπημένο της φουστάνι δημιουργία του ΛΑΚη Γαβαλά από την ξέγνοιαστη εποχή που δεν εδιώκετο από φορομπηχτικούς μηχανισμούς και γκαγκάνιαζε έως πoλυεθνικότητος στη Μύκονο.
Προχτές λ.χ. μου κλαιγόταν η μάνα(τζερ) ότι κατέστρεψε το αγαπημένο της φουστάνι δημιουργία του ΛΑΚη Γαβαλά από την ξέγνοιαστη εποχή που δεν εδιώκετο από φορομπηχτικούς μηχανισμούς και γκαγκάνιαζε έως πoλυεθνικότητος στη Μύκονο.
-Γιατί δεν είπες στο καθαριστήριο να στο καθαρίσει με ατμό ρε μάνα; Ατμό θέλει αυτό.
-Γιατί; Κολοκυθάκι είναι και θέλει ατμό;
-Γιατί το γράφει! Δεν διάβασες την ετικέτα;
-Ποια ετικέτα; Γράφει τίποτα στην ετικέτα;
-Γράφει μαντάμ μάδερ. Απλώς εσύ το γράφεις αντί να το διαβάσεις!
Αλλά μήπως είναι μόνο αυτή; Τα ίδια και η ογδονταφεύγα γιαγιά μου-γκράντε ούφο όπως σας έχω αναφέρει στο παρελθόν. Το καλοκαίρι είχε πάει στη Λούτσα για μπάνιο με δυο άλλα σαράβαλα φίλες της, που εγώ και ο ξάδερφος Σάκης φωνάζουμε Ακρόπολη (ή Σουζάνα) και Καπνικαρέα (ή Λίτσα). Μετά από ηλιοθεραπεία 6 ωρών η γκράνι είχε γίνει σα ξαδέρφη του Γαβαλά και είχε αποκτήσει ένα πονοκέφαλο καραμπινάτο. Πήρε λοιπόν δυο ασπιρίνες μαζί χωρίς να χει φάει και έχοντας ιστορικό (και υστερικό) έλκους. Όταν έπαθε γαστρορραγία αναθεμάτιζε την τύχη της.
-Ποια τύχη σου ρε γκράνι; Αφού πήγαινες γυρεύοντας! Δεν είδες στις παρενέργειες της ασπιρίνης ότι μπορεί να προξενήσει γαστρορραγία στο έλκος;
-Ποιο έλκος; αναρωτήθηκε η γιαγιά ντακ.
-Το δικό σου.
-Έχω εγώ έλκος;
-Έχεις (μνήμη δεν έχεις)
-Α. καλά.
-Να διαβάζεις τις παρενέργειες γκράνι. Ακούς;
-Απαπαπαπααπα. Άσε με κάτω. Δεν μπορώ. Τρομάζω.
Άντε συνεννοήσου εσύ τώρα. Αναζήτησα μεθόδους να τους βάλω μυαλό. Ζήτησα μάλιστα και τη βοήθεια του πατέρα. Δεν με άκουσε, δεν είχε το μυαλό του εκεί.
-Τι έγινε ρε πατέρα; Γιατί με γράφεις;
-Δε σε γράφω παιδί μου, έχω αλλού το μυαλό μου.
Και πότε το χες εδώ βρε ξεμυαλισμένε μου ρθε να του πω αλλά κρατήθηκα. Είπα να εξαντλήσω την υπομονή μου ως θυγάτηρ μονογενής. Και τα λαμόγια έχουν ψυχή.
-Τι έγινε πάλι; Έχασες στο μπλακ τζακ;
-Χτες. Σήμερα ήρθαν απ΄την τράπεζα να μου κάνουν κατάσχεση τα κομπιούτερ από το γραφείο. Με ρεζίλεψαν στους πελάτες μου μπροστά οι κερατάδες.
-Γιατί;
-Γιατί ήταν όρος του δανείου που δεν πλήρωσα.
-Άρα το ήξερες.
-Που να το ξέρω παιδάκι μου; Πας καλά;
-Δικηγόρος είσαι και δεν διαβάζεις όρους του δανείου σου; Αυτή είναι η δουλειά σου!
-Λάθος. Η δουλειά μου είναι να διαβάζω όρους των δανείων των άλλων.
Η λογική του, έτσι φυσικά διατυπωμένη, με άφησε μαλάκα παίδες μου αγαπημένοι. Και βυθισμένη στη σιωπή έκανα μια ρετροσπεκτίβα για να διαπιστώσω με φρίκη ότι είμαστε ο πιο αδιάβαστος λαός του κόσμου.Βιβλία δεν διαβάζουμε. Έχουμε δουλειές, δεν έχουμε χρόνο, λένε οι ελληνάρες στις έρευνες. Α σιχτιρ λαμόγια που δεν έχετε χρόνο. Τότε πως αράζετε με τους φραπέδες και βλέπετε 6 ώρες την ημέρα τηλεόραση;
Δεν διαβάζουμε επίσης ποτέ ημερομηνίες λήξεως των τροφίμων. Γι αυτό αποθρασύνονται και οι εμπόροι και φισκάρουν τα ράφια με ληγμένα καλούδια έτοιμα να σας ανατινάξουν το γαστρικό σωλήνα και να σας στείλουν στον τάφο. Όποτε τα εντοπίζω και τα επισημαίνω στην πωλήτρια, τα παίρνει πίσω λέγοντας, α συγνώμη, τα ξέχασα. Μετά περιμένει να τσακιστώ να φύγω λέγοντας από μέσα της ‘άντε μωρή τρελόγκα, δεν έχεις καμιά σοβαρή δουλειά να κάνεις;’ και τα ξαναβάζει στα ράφια για τα επόμενα θύματα. Τα θύματα παρελαύνουν, τα παίρνουν, τα πληρώνουν χρυσάφι και τα χλαπακιάζουν αδιαμαρτύρητα (σαλμονέλα included).
Δεν διαβάζουμε καν τα συμβόλαια που υπογράφουμε. Η θειά μου ας πούμε, μορφωμένη γυναίκα με πτυχίο άριστα θεολογικής (από το οποίο το μόνο πράμα που της έμεινε είναι το χούϊ να κατεβάζει καντήλια), αγόρασε τον πάνω όροφο μιας μεζονέτας για το Σάκη υπογράφοντας όπως διαπίστωσε αργότερα ότι για κάθε ζημιά της ταράτσας θα πληρώνει αποκλειστικά εκείνη είτε ευθύνεται είτε όχι.
-Δεν είχα τα γυαλιά μου, μουρμούρισε όταν κατάλαβε την πατάτα της.
-Ωραία, δεν τα διάβασες. Στο διάβασε και η συμβολαιογράφος όμως. Ούτε αυτό άκουσες;
-Aυτά δεν τα διαβάζει η συμβολαιογράφος για να τ΄ακούσεις αγάπη μου. τα διαβάζει γιατί πρέπει!
-Γιατί δεν τα διαβάζει για να τ΄ακούσεις;
-Γιατί υποτίθεται τα χεις διαβάσει από πριν!
Το αφεντικό μου, ο θρυλικός Βυζόγκωνας, προχτές παρά τρίχα να καταλήξει στη στενή. Ήρθε μια πελάτισσα για μπότοξ και την πλάκωσε στις ενεσούλες χωρίς να τη ρωτήσει αν είναι αλλεργική. Ήρθε και πρήστηκε η μαντάμ σαν να την τσίμπησαν οι μέλισσες της Μαρινέλλας. Μετα είδε τη φάτσα της στον καθρέφτη και νόμιζε πως την τιμωρεί ο θεός που θα ψήφιζε Βενιζέλο για την αρχηγία του Πασοκ μετατρέποντάς την σε Βενιζέλο. Από τις κραυγές της μας άκουσαν στο υπόγειο, όπου μένει ένας τέως μπάτσος που νόμιζε πως πρωταγωνιστεί στο LA Law. Αυτός ειδοποίησε τους συναδέλφους του ότι κάνουμε φονικό και έρθουν να μας συλλάβουν. Μπουκάρουν που λέτε μέσα οι μπάτσοι και βλέπουν μια φάτσα σκέτο καρτούν να κλαίει , ένα τρελόγερο με λευκή ρόμπα να προσπαθεί να αρπάξει μέσα από τα χέρια του καρτούν τον καθρέφτη και μένα να ανεμίζω το χαρτάκι με τις οδηγίες του Μπότοξ.
-Αστυνομία. Τι συμβαίνει εδώ; ρωτάνε (γιατί πραγματικά δεν καταλάβαιναν οι άνθρωποι.)
-Με κατέστρεψε κύριε πόλισμαν, κλαψούρισε η πρησμένη. Κοιτάξτε πως κατάντησε η φάτσα μου…
Ο Βυζόγκωνας εντωμεταξύ έκανε πίσω από την πλάτη της νοήματα πως είναι τρελή και να μην της δίνουν σημασία.
-Έτσι ήταν πάνω κάτω ρε παιδιά, υπερβάλλει η κυρία τώρα…
Η πρησμένη εκνευρίζεται, βγάζει μια φωτογραφία της από την τσάντα Πράντα και του τη μοστράρει.
-Ορίστε πως ήμουν και μ΄έκανε ο αλμπάνης!
Ο μπάτσος από καθαρή ανδρική αλληλεγγύη ρίχνει μια ματιά στη φωτο, ρίχνει και στη φάτσα και αποφαίνεται
-Ε, εδώ που τα λέμε δεν ήσασταν και καμιά σταρελλάς μαντάμ...
Τότε δεν άντεξα. Μπήκα στη μέση και έκανα το γνωστό κόλπο. Πήγα να το δώσω τάχα δικαιολογώντας τον.
-Μην εκνευρίζεστε κυρία μου. Μια ελαφρά αλλεργία πάθατε, θα περάσει. Δεν το ήθελε ο γιατρός. Είναι πολύ εντάξει άνθρωπος. Απλώς δεν πρόλαβε να διαβάσει τις οδηγίες χρήσεως. Φόρτος εργασίας, καταλαβαίνετε…
Τι ήθελα και το πα αυτό; Η φουντωμένη φούντωσε ακόμα περισσότερο! Άρπαξε ένα χαρτοκόπτη και τον ακούμπησε στο στομάχι του μπάτσου που την παρακολουθούσε ατάραχος να υστεριάζει.
-Τον ακούς; Παράβαση καθήκοντος! Θα τον κλείσω μέσα για μια ζωή! Δεν διάβασε τις οδηγίες. Παράβαση καθήκοντος! Είμαι κόρη δικηγόρου εγώ και γνωρίζω!
Βεβαίως ματαιοπονούσε. Ούτε του Βυζόγκωνα το αυτί ίδρωσε, ούτε του μπάτσου.
-Αααααα για να σας πω… Δώστε μου το χαρτοκόπτη σας παρακαλώ και ακολουθήστε με. Κατηγορείστε για αντίσταση κατά της αρχής και επίθεση κατά αστυνομικού οργάνου. Θα σας πάω αυτόφωρο για να μάθετε να φέρεστε.
Εκεί δεν άντεξα. Πετάχτηκα πάλι.
-Που την πάτε καλέ τη γυναίκα; Ούτε καν τα δικαιώματά της δεν της διαβάσατε! You have the right to remain silent madam., είπα στην πρησμένη που με κοίταξε αλλόκοτα.
-Δε πας στο διάολο κι εσύ να μη σε στείλω αδιάβαστη, απάντησε εκείνη και ακολούθησε τα όργανα.
-Ρε ντοκ να σε ρωτήσω κάτι; είπα στον εργοδότη μου μόλις εκκενώθηκε η αίθουσα. Κάνεις τόσα μπότοξ και δεν μπήκες στον κόπο να διαβάσεις τις παρενέργειες;
-Να σε ρωτήσω κάτι κι εγώ; Νομίζεις θα σε έκανε η μάνα σου αν έμπαινε στον κόπο να διαβάσει τις στατιστικές με τις πιθανότητες που υπήρχαν να βγεις κωλόπαιδο;
ΥΓ. Αλήθεια διάβασα το μνημόνιο. Ρωτήστε με ότι θέλετε! (σε περίπτωση που βαριόσαστε και να ρωτήσετε, απαντώ περιληπτικά: Γάμησέ τα!)
ΥΓ2. Μεταξύ μας παίδες έχω μια απορία: οδηγίες χρήσεως δε διαβάζετε, ημερομηνίες λήξεως τροφίμων δεν διαβάζετε, συμβόλαια δεν διαβάζετε- εμένα γιατί με διαβάζετε;
ΥΓ2. Μεταξύ μας παίδες έχω μια απορία: οδηγίες χρήσεως δε διαβάζετε, ημερομηνίες λήξεως τροφίμων δεν διαβάζετε, συμβόλαια δεν διαβάζετε- εμένα γιατί με διαβάζετε;
