μετα-μεταπολιτευτική περίοδος να αρχίζει
με τη σύλληψη και προφυλάκιση του πάλαι
ποτέ Νο 2 του ΠΑΣΟΚ,
Άκη Τσοχατζόπουλου.
(Αλλά και με την απειλή άρσης της ασυλίας του κάποτε “2ου νούμερου” της ΝΔ, της Ντόρας καλέ, έστω και την τελευταία στιγμή)
Οι πρόωρες εκλογές της 6ης Μαιου θα βάλουν επίσημα και τη σφραγίδα. Και λέω οδυνηρή γιατί ήρθε φαίνεται η ώρα που πρέπει να ανοίξουμε και να κλείσουμε πολλά κρυφά κιτάπια που θα κοστίσουν σε πολλούς, να κάνουμε οδυνηρές παραδοχές, να πάρουμε αποφάσεις και τελικά να κινήσουμε γι’ αλλού. Να αφήσουμε πίσω μας πρόσωπα, καταστάσεις, ψευτοοράματα, ψευτοδιλλήματα, ψευτοτσαμπουκάδες, και …ψευτοζεμπεκιές.
Γιατί δεν ξέρω αν έκανε κάτι καλά ο Άκης Τσοχατζόπουλος στην πολιτική του πορεία των τριάντα και πλέον χρόνων, -μάλλον δεν έκανε αν κρίνω από την κατάληξη του-, σ’ εκείνο που όντως ήταν άψογος ήταν η … αρχοντοζεμπεκιά συνοδευμένη με πολύ τσαμπουκά, που χόρευε εις υγείαν των ιθαγενών κορόιδων και συνεπικουρούμενος και ενθαρυνόμενος απο τα παλαμάκια φίλων συντρόφων. Δεν γνωρίζω αν όλες οι ζεμπεκιές που χόρευε ήταν …παραγγελιά. Ήταν όμως όλες σε αρχοντικό βαρύ ρυθμό 9/8 συνοδευόμενο από τα συναισθήματα της μοναξιάς, της θλίψης, και της μελαγχολίας της κομματικής κορυφής! Άλλωστε οι … κομματάρχοντες μόνο τέτοιες χορεύουν!!
Νάταν άραγε και ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος εκεί; Να χτυπούσαν και αυτοί παλαμάκια; Ρωτώ, γιατί ο αρχηγός πλέον του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος για την πρωθυπουργία της χώρας (αλλοιμονό μας!!) στις 11 Ιανουαρίου του 2005 ομού και μαζί με το σημερινό Νο 2 του ΠΑΣΟΚ (αλλοιμονό μας!!), αυτού του νέου ΠΑΣΟΚ, του «Αρχίζουμε », απεφάνθησαν ότι:
«Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους πρώην υπουργούς Εθνικής Άμυνας κ.κ. Απόστολο-Αθανάσιο Τσοχατζόπουλο και Γιάννο Παπαντωνίου και τα στελέχη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του υπουργείου».
Αυτά βέβαια τα προσυπόγραψαν και άλλοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι που καλό θα είναι να τους θυμηθούν οι ψηφοφόροι την «φοβερή» ώρα της κρίσεως και να τους «σταυρώσουν»!
Άρα αθώος ο κατηγορούμενος από έτους 2005 με πολιτική βούλα των υψηλοτέρων προδιαγραφών! Όταν όλη η Ελλάδα τόχε τούμπανο και τα πανάκριβα ακίνητα φώναζαν και κραύγαζαν μαύρο πολιτικό χρήμα, για τον «οραματιστή» Βενιζέλο, για τον ηγέτη που σήμερα βλέπει το αυριο της Ελλαδας με τον δικό του «μοναδικό» τρόπο, δεν προέκυπτε κανένα στοιχείο. Όλα καλά! Όλα αθώα!
Ο «αρχίζουμε ξανά» κ. Βενιζέλος και οι συνοδοιπόροι του Άκη στο Κίνημα δεν συγκινήθηκαν όλα αυτα τα χρόνια απο την κραυγαλέα σπατάλη, την ασυδοσία, το σκόρπισμα χρήματος, προιόν μίζας και ασύστολου χρηματισμού του συντρόφου τους! Δεν ενοχλήθηκαν ποσώς από την φαυλότητα, την αμετροέπεια και το διεφθαρμένο του συντρόφου τους! Σε μια «συνομωσία» σιωπής έμειναν μόνο να χτυπούν ρυθμικά παλαμάκια!
Εκατομύρια από δω, δισεκατομύρια από κει, καταληστεμένα από το αύριο ανόητων πολιτών που χειροκροτούσαν και επικροτούσαν ψηφίζοντας τον επί σειρά ετών. Σίγουρα θα επιβραβεύεται και με βουλευτική αποζημίωση!
Εδώ λίγο έλλειψε να μας τον φορτώσουν και για πρωθυπουργό!
Πόση ντροπή!
Αυτό είναι όμως το σύστημα ΠΑΣΟΚ. Καταλήστεψε το μέλλον ενός λαού και σήμερα επιθυμεί να «αρχίσει» ξανά! Τι άραγε;
Ακόμη και σήμερα ο νέος αρχηγός του καμώνεται πως τάχα δεν γνώριζε! Αυτός που πέρασε από το ίδιο ακριβώς υπουργείο με τον …άρχοντα Άκη! Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει αν επιθυμούσε να «αρχίσει» κάποτε, ήταν ένας απλός έλεγχος στα πεπραγμένα του πρώην συντρόφου. «Έγερναν» όμως όλα!
Πόση υποκρισία!
Και απορεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ που δεν μπορεί να σταυρώσει υποψήφιο για την κατάρτιση των ψηφοδέλτιων του άλλοτε κραταιού κινήματος! Τέλος τα πρόβατα! Έπαψαν βλέπετε απο καιρό να υπάρχουν εθελοντές απολογητές των πεπραγμένων του Άκη, του Βενιζέλου και των συν αυτώ!
Και όπως έγραψε πρόσφατα και η όψιμη συντρόφισσα και επίσης οραματίστρια Άννα Νταλάρα, με τα ουκ έστι αριθμός ακίνητα, μετοχές και καταθέσεις, και δεν είναι λαικισμός όταν θυμάται κανείς τις διαμεσολαβίσεις Πανταγιά, «Αναγνωρίσαμε τα λάθη, τις αστοχίες, τις ευθύνες μας…”!
Απαντούμε: καιρός τώρα να πληρώσετε γι’ αυτές!
Και ο σύντροφος Ακης;
Κραδαίνοντας το δίκαιο της παραγραφής των αδικημάτων του και όχι το δίκαιο της αθωότητας του, αποδεικνύοντας περίτρανα για μία ακόμη φορά την αμετροέπεια της πολυετούς άσκησης της εξουσίας και της προσωπικής του αφασίας, κατηφής, απογοητευμένος, ένα σωστό ράκος που σε τίποτε δεν θυμίζει τον άλλοτε γόη της Αλλαγής, οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό.
Ίσως στο «κελί 33» να χορέψει το τελευταίο του ζειμπέικικο… έτσι όπως και τότε. Τα χρόνια της παντοδυναμίας του. Συνοδευόμενο όμως αυτή τη φορά απο τα συναισθήματα της μοναξιάς, της θλίψης, και της μελαγχολίας της κομματικής ζούγκλας!
Παιχνίδια που παίζει η μοίρα καμμιά φορά!
της effie B.
