Πέρασε ο Απρίλης,
μπήκε ο Μάης,μύρισε καλοκαίρι.Ας πούμε
κάτι αυτονόητο:κάθε καλοκαίρι της ζωής
μας είναι μοναδικό
και ανεπανάληπτο
κι εγώ κάθε τέτοια
εποχή θυμάμαι το προηγούμενο,καθώς ονειρεύομαι το
επόμενο για να
πάρω κουράγιο...
να σπρώξω τους τελευταίους δύσκολους μήνες της σεζόν. Έχουμε κι εκλογές μπροστά...
μπήκε ο Μάης,μύρισε καλοκαίρι.Ας πούμε
κάτι αυτονόητο:κάθε καλοκαίρι της ζωής
μας είναι μοναδικό
και ανεπανάληπτο
κι εγώ κάθε τέτοια
εποχή θυμάμαι το προηγούμενο,καθώς ονειρεύομαι το
επόμενο για να
πάρω κουράγιο...
να σπρώξω τους τελευταίους δύσκολους μήνες της σεζόν. Έχουμε κι εκλογές μπροστά...
Με την Σύρο, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Μου την σύστησε ένας από τους πιο αγαπημένους φίλους μου, από εκείνους που είναι “για πάντα”. Aργότερα τον πάντρεψα στον Αγιο Νικόλα της Ερμούπολης και στο τέλος παντρεύτηκε στο νησί κι ο μικρότερος αδελφός μου.
Είναι μεγάλη υπόθεση να σε παίρνουν από το χέρι για να σου δείξουν “από τα μέσα” ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Και τί νησί! Τέσσερις ώρες με το καράβι της γραμμής από τον Πειραιά (δυόμισι αν αντέχει το πορτοφόλι σας το ταχύπλοο στους δίσεκτους καιρούς που ζούμε), η Σύρος τα έχει όλα και συμφέρει. Καταπληκτικές αμμουδιές, αλλά και βουνό. Αρχιτεκτονική σπάνια, που για τα δικά μου γούστα είναι πολύ πιο γοητευτική από το κλασσικό γαλανόλευκο, κυκλαδίτικο τοπίο. Ιστορία και πολιτισμό. Ορθοδοξία και καθολικισμό να συμβιώνουν στους αιώνες. Αρχοντιά και πλούτο από τους καπεταναίους, αλλά και το ναυπηγείο που την έκανε εργατομάνα – πρωτεύουσα του Αιγαίου. Όσοι έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν τις ταξιδιωτικές περιπλανήσεις μου, θα έχουν βαρεθεί να ακούνε ότι προτιμώ τις αντι-τουριστικές περιόδους. Στην Σύρο, πέρασα πέντε ημέρες στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου και την βρήκα (ελέω και της κρίσης;) πολύ πιο ήσυχη και φιλόξενη σε σύγκριση με τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Αν ήταν φθηνή; Εξαρτάται, από το πού θα μείνεις, πού θα φας, τί θα διαλέξεις. Για να είμαι ειλικρινής απόρησα με τις παραφουσκωμένες τιμές που μου έδωσαν για ορισμένους από τους ξενώνες – ανακαινισμένα αρχοντικά στα Βαπόρια (είναι η παλιά συνοικία της Ερμούπολης), αλλά βρήκα και κατέληξα σε λογικότερες τιμές κοντά στο λιμάνι.
Είναι μεγάλη υπόθεση να σε παίρνουν από το χέρι για να σου δείξουν “από τα μέσα” ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Και τί νησί! Τέσσερις ώρες με το καράβι της γραμμής από τον Πειραιά (δυόμισι αν αντέχει το πορτοφόλι σας το ταχύπλοο στους δίσεκτους καιρούς που ζούμε), η Σύρος τα έχει όλα και συμφέρει. Καταπληκτικές αμμουδιές, αλλά και βουνό. Αρχιτεκτονική σπάνια, που για τα δικά μου γούστα είναι πολύ πιο γοητευτική από το κλασσικό γαλανόλευκο, κυκλαδίτικο τοπίο. Ιστορία και πολιτισμό. Ορθοδοξία και καθολικισμό να συμβιώνουν στους αιώνες. Αρχοντιά και πλούτο από τους καπεταναίους, αλλά και το ναυπηγείο που την έκανε εργατομάνα – πρωτεύουσα του Αιγαίου. Όσοι έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν τις ταξιδιωτικές περιπλανήσεις μου, θα έχουν βαρεθεί να ακούνε ότι προτιμώ τις αντι-τουριστικές περιόδους. Στην Σύρο, πέρασα πέντε ημέρες στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου και την βρήκα (ελέω και της κρίσης;) πολύ πιο ήσυχη και φιλόξενη σε σύγκριση με τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Αν ήταν φθηνή; Εξαρτάται, από το πού θα μείνεις, πού θα φας, τί θα διαλέξεις. Για να είμαι ειλικρινής απόρησα με τις παραφουσκωμένες τιμές που μου έδωσαν για ορισμένους από τους ξενώνες – ανακαινισμένα αρχοντικά στα Βαπόρια (είναι η παλιά συνοικία της Ερμούπολης), αλλά βρήκα και κατέληξα σε λογικότερες τιμές κοντά στο λιμάνι.
Το καλοκαίρι που πλησιάζει θα μας βρει όλους αρκετά, ή πολύ στριμωγμένους. Δεν θα έχουμε περιθώρια ούτε χρήματα να ξοδέψουμε στα τυφλά, ούτε ημέρες. Να, λοιπόν, τί σκέφτηκα να κάνω εδώ: μάζεψα τις καλύτερες από τις προσωπικές μου επιλογές και τις διασταύρωσα με τις συμβουλές που μου έδωσε η (φανατική και εν δυνάμει κάτοικος Σύρου) καλή φίλη μου, Χριστίνα Πουλίδου. Την γνωρίζετε οι περισσότεροι, φαντάζομαι, καθώς μέχρι πρόσφατα θα διαβάζατε τα κείμενά της (και) εδώ στο Protagon.
Οι ομορφότερες γωνιές: ΄Ανω Σύρος, που ενδείκνυται για απογευματινή βόλτα, ή νωρίς το πρωί, γιατί αξίζει να ανηφορήσετε μέχρι τον Σαν Τζώρτζη, την καθολική εκκλησία στην κορυφή του λόφου. Τα σκαλοπάτια είναι πολλά και οι απροπόνητοι θα χρειαστούν μερικές στάσεις... Η Χριστίνα λέει ότι αν θέλετε να το συνδυάσετε με φαγητό, ο καλύτερος είναι ο Λιλής. Εγώ συμπληρώνω ότι ο Λιλής είναι από μόνος του προορισμός, γιατί όσοι έχουν βρεθεί στην Σύρο γνωρίζουν ότι αυτό υπήρξε το στέκι του μεγάλου Μάρκου Βαμβακάρη. Δίπλα υπάρχει και το μικρό μουσείο με τα προσωπικά του αντικείμενα, που δημιούργησε η κόρη του. Αξίζει.
Σαμιχάλης, η κορυφή του μεγαλύτερου βουνού στο νησί, μόλις 15΄από την Ερμούπολη. Σωστή ώρα το ηλιοβασίλεμα. Η Χριστίνα (και πάλι) προτείνει να κλείσετε από πριν τραπέζι στο «Πλακόστρωτο» (τηλ.6973980248), που είναι πολύ καλό και σχετικά φθηνό. Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι και η πρώτη ταβέρνα που θα συναντήσετε είναι εξίσου καλή. Οπωσδήποτε να κάνετε τον περίπατο ως το εκκλησάκι του Σαν Μιχάλη με θέα προς Άνδρο-Τήνο. Πέρα από την καταπληκτική πλατεία στο κέντρο της Ερμούπολης, που αποκλείεται να την χάσετε, εγώ σας συνιστώ να κάνετε μία πρωινή βόλτα στην κεντρική αγορά, που θα την βρείτε εύκολα καθοδόν από το λιμάνι για την πλατεία. Έχει στυλ από τα παλιά, τοπικά προϊόντα ανεκτίμητα (όπως το τυράκι (κάτι σαν νωπή μυζήθρα), τα μυρωδάτα καπαρόφυλλα και τον κρίταμο, αλλά και χαλβαδόπιτες, λουκούμια και όλα τα σχετικά. Οπωσδήποτε το Βιομηχανικό Μουσείο, απέναντι απ΄το Νοσοκομείο. Πηγαίνετε και από πίσω να δείτε τον «τροχό» και ρωτήστε αν είναι ανοιχτό το «σκαγιοποιείο».
Όμορφοι οικισμοί για βόλτα είναι ακόμη τα Χρούσσα, η Ποσειδωνία ή Ντελαγκράτσια (εκεί υπάρχει και το όμορφο καφενεδάκι-μεζεδοποπωλείο το «Κυβερνείο», τηλ.22810.42533). Εκ των ουκ άνευ, μία (ύστερα θα κάνετε κι άλλες) βόλτα στα Βαπόρια. Στην κεντρική πλατεία, στα δεξιά, είναι ο ΟΤΕ. Πίσω του είναι η πλατεία Τσιροπινά. Περπάτήστε προς τα κεί και ανεβείτε την ανηφορίτσα. Στο τέλος της, αριστερά είναι ο Άγιος Νικόλαος. Πίσω ακριβώς απ΄την εκκλησία, στο ιερό του, στο δεξί σας χέρι ξεκινά μια σκάλα με καμάρα. Κατεβείτε την, προχωρείστε όλο ευθεία. Στο αριστερό σας χέρι θα δείτε σύντομα το ξενοδοχείο «Ηλέκτρα» - απέναντί του είναι μια πόρτα και μια σκάλα. Κατεβείτε την και θα βρείτε στο τέρμα αριστερά τα «Αστέρια», μία καφετέρια, μπαρ σε μαγική θέση – ειδικά το βράδυ. Δεν προτείνω να πάτε μα μικρά παιδιά, όμως, Φεύγοντας, ακολουθήστε το μονοπάτι δίπλα στη θάλασσα που καταλήγει σε μια σκάλα-πλακόστρωτο.
Παραλίες: Πάρτε μπροστά σας τον χάρτη και εντοπίστε τον Λωτό, το Δελφίνι (την καλύτερη, ίσως, παραλία του νησιού, αρκεί να μην φυσά ο βοριάς και σηκώνει την άμμο στο πρόσωπό σας. Θα ταλαιπωρηθεί λίγο το αυτοκίνητό σας στον χωματόδρομο. Αμμουδιές με ομπρέλες, ξαπλώστρες και λαοθάλασσα την περίοδο της πολυκοσμίας είναι το Κίνι και η Βάρη. Το Κίνι το πιάνει ο Βοριάς, η Βάρη είναι απολύτως προστατευμένη και πολύ ρηχή. Ο Φοίνικας είναι ένας όμορφος κολπίσκος με σπίτια, καφενείο, φούρνο, ταβέρνα και τα σχετικά, όπου πατε με το αυτοκίνητο. Όμορφες παραλίες είναι ακόμη το Κόμητο (με νεαρόκοσμο κυρίως), όπου θα βρείτε ένα καλοκαιρινό μπαράκι και ξαπλώστρες και τα Κόκκινα – σκιές με αλμυρίκια. Στην ίδια διαδρομή, αλλά νωρίτερα θα συναντήσετε τις Αγκαθωπές. Με ομπρέλες, ξαπλώστρες και καφενεία (εξαιρετική παραλία και ρηχή, αλλά με πάρα πολύ κόσμο τις ώρες αιχμής) και κοντά είναι ακόμη ο Γαλησσάς (ομπρέλλες, ξαπλώστρες, κανό, καφενεία και ιδανική για παιδιά). Συμπαθητικές παραλίες ανάλογα με τον καιρό είναι ακόμη το Αχλάδι, η Αμπέλα και οι Σαντορινιοί (όμορφοι, αλλά χωρίς καμιά σκιά).
Φαγητό: Δεν θα περιοριστώ στα παραδοσιακά, γιατί η Σύρος είναι κοσμοπολίτισσα κι έχει απ'όλα. Δεν προλαβαίνεις ποτέ να τα δοκιμάσεις, αλλά εγώ ξεχωρίζω (ολίγον αυθαίρετα) όσα μου άρεσαν και όσα διασταύρωσα με την Χριστίνα. Ξεκινώ (όχι τυχαία) από την «Φιλομήλα» στην Αζόλιμνο. Εξαιρετικό φαγητό, καλές τιμές και δεν εντοπίσαμε ούτε ένα ψεγάδι (τηλ.22810.62088). «Το τζιτζίκι στ΄αλμυρίκι», στο Κίνι. Φρέσκο ψάρι, τίμιος ταβερνιάρης, πολύ καλές τηγανητές πατάτες και καλά μεζεδάκια. Ιδιαίτερη ατμόσφαιρα λιμανιού, ψαρομεζέδες καλοί και φθηνοί στο καρνάγιο (βγαίνοντας από την Ερμούπολη, πέρα από το ναυπηγείο), στον «Αλφόνσο», πίσω από την πλατεία Ηρώων (τηλ. 6976996040). Στο κέντρο της Ερμούπολης, μεζεδάκια στον «Άη της Ιθάκης» στον πεζόδρομο. Για σουβλάκια στο “Μαρουλάκι” ή στον “Πολιτη” και για όσους δεν αντέχουν χωρίς ιταλικό, ένα θαυμάσιο και αυθεντικό στέκι που γνωρίζουν οι πάντες στο νησί είναι το “Αβαξ”, ακριβώς μπροστά στο λιμάνι. Ο Ιταλός οικοδεσπότης φτιάχνει πίτσα και μακαρόνια που σε ταξιδεύουν (τηλ.22810>83989). Εξαιρετικό μπαρ στην κεντρική πλατεία της Ερμούπολης, με υπέροχα κοκτέηλ και πολύ καλά λίγα πιάτα (φαλάφελ, λαχματζούν) το «Ε, αμέ» - όπως βλέπετε το Δημαρχείο, αριστερά, στα σκαλάκια. Και μην ξεχάσετε, τέλος, να ψωνίσετε χαλβαδόπιτες Κορρέ (στην πλατεία του Δημαρχείου δίπλα στο σινεμά).
Σαμιχάλης, η κορυφή του μεγαλύτερου βουνού στο νησί, μόλις 15΄από την Ερμούπολη. Σωστή ώρα το ηλιοβασίλεμα. Η Χριστίνα (και πάλι) προτείνει να κλείσετε από πριν τραπέζι στο «Πλακόστρωτο» (τηλ.6973980248), που είναι πολύ καλό και σχετικά φθηνό. Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι και η πρώτη ταβέρνα που θα συναντήσετε είναι εξίσου καλή. Οπωσδήποτε να κάνετε τον περίπατο ως το εκκλησάκι του Σαν Μιχάλη με θέα προς Άνδρο-Τήνο. Πέρα από την καταπληκτική πλατεία στο κέντρο της Ερμούπολης, που αποκλείεται να την χάσετε, εγώ σας συνιστώ να κάνετε μία πρωινή βόλτα στην κεντρική αγορά, που θα την βρείτε εύκολα καθοδόν από το λιμάνι για την πλατεία. Έχει στυλ από τα παλιά, τοπικά προϊόντα ανεκτίμητα (όπως το τυράκι (κάτι σαν νωπή μυζήθρα), τα μυρωδάτα καπαρόφυλλα και τον κρίταμο, αλλά και χαλβαδόπιτες, λουκούμια και όλα τα σχετικά. Οπωσδήποτε το Βιομηχανικό Μουσείο, απέναντι απ΄το Νοσοκομείο. Πηγαίνετε και από πίσω να δείτε τον «τροχό» και ρωτήστε αν είναι ανοιχτό το «σκαγιοποιείο».
Όμορφοι οικισμοί για βόλτα είναι ακόμη τα Χρούσσα, η Ποσειδωνία ή Ντελαγκράτσια (εκεί υπάρχει και το όμορφο καφενεδάκι-μεζεδοποπωλείο το «Κυβερνείο», τηλ.22810.42533). Εκ των ουκ άνευ, μία (ύστερα θα κάνετε κι άλλες) βόλτα στα Βαπόρια. Στην κεντρική πλατεία, στα δεξιά, είναι ο ΟΤΕ. Πίσω του είναι η πλατεία Τσιροπινά. Περπάτήστε προς τα κεί και ανεβείτε την ανηφορίτσα. Στο τέλος της, αριστερά είναι ο Άγιος Νικόλαος. Πίσω ακριβώς απ΄την εκκλησία, στο ιερό του, στο δεξί σας χέρι ξεκινά μια σκάλα με καμάρα. Κατεβείτε την, προχωρείστε όλο ευθεία. Στο αριστερό σας χέρι θα δείτε σύντομα το ξενοδοχείο «Ηλέκτρα» - απέναντί του είναι μια πόρτα και μια σκάλα. Κατεβείτε την και θα βρείτε στο τέρμα αριστερά τα «Αστέρια», μία καφετέρια, μπαρ σε μαγική θέση – ειδικά το βράδυ. Δεν προτείνω να πάτε μα μικρά παιδιά, όμως, Φεύγοντας, ακολουθήστε το μονοπάτι δίπλα στη θάλασσα που καταλήγει σε μια σκάλα-πλακόστρωτο.
Παραλίες: Πάρτε μπροστά σας τον χάρτη και εντοπίστε τον Λωτό, το Δελφίνι (την καλύτερη, ίσως, παραλία του νησιού, αρκεί να μην φυσά ο βοριάς και σηκώνει την άμμο στο πρόσωπό σας. Θα ταλαιπωρηθεί λίγο το αυτοκίνητό σας στον χωματόδρομο. Αμμουδιές με ομπρέλες, ξαπλώστρες και λαοθάλασσα την περίοδο της πολυκοσμίας είναι το Κίνι και η Βάρη. Το Κίνι το πιάνει ο Βοριάς, η Βάρη είναι απολύτως προστατευμένη και πολύ ρηχή. Ο Φοίνικας είναι ένας όμορφος κολπίσκος με σπίτια, καφενείο, φούρνο, ταβέρνα και τα σχετικά, όπου πατε με το αυτοκίνητο. Όμορφες παραλίες είναι ακόμη το Κόμητο (με νεαρόκοσμο κυρίως), όπου θα βρείτε ένα καλοκαιρινό μπαράκι και ξαπλώστρες και τα Κόκκινα – σκιές με αλμυρίκια. Στην ίδια διαδρομή, αλλά νωρίτερα θα συναντήσετε τις Αγκαθωπές. Με ομπρέλες, ξαπλώστρες και καφενεία (εξαιρετική παραλία και ρηχή, αλλά με πάρα πολύ κόσμο τις ώρες αιχμής) και κοντά είναι ακόμη ο Γαλησσάς (ομπρέλλες, ξαπλώστρες, κανό, καφενεία και ιδανική για παιδιά). Συμπαθητικές παραλίες ανάλογα με τον καιρό είναι ακόμη το Αχλάδι, η Αμπέλα και οι Σαντορινιοί (όμορφοι, αλλά χωρίς καμιά σκιά).
Φαγητό: Δεν θα περιοριστώ στα παραδοσιακά, γιατί η Σύρος είναι κοσμοπολίτισσα κι έχει απ'όλα. Δεν προλαβαίνεις ποτέ να τα δοκιμάσεις, αλλά εγώ ξεχωρίζω (ολίγον αυθαίρετα) όσα μου άρεσαν και όσα διασταύρωσα με την Χριστίνα. Ξεκινώ (όχι τυχαία) από την «Φιλομήλα» στην Αζόλιμνο. Εξαιρετικό φαγητό, καλές τιμές και δεν εντοπίσαμε ούτε ένα ψεγάδι (τηλ.22810.62088). «Το τζιτζίκι στ΄αλμυρίκι», στο Κίνι. Φρέσκο ψάρι, τίμιος ταβερνιάρης, πολύ καλές τηγανητές πατάτες και καλά μεζεδάκια. Ιδιαίτερη ατμόσφαιρα λιμανιού, ψαρομεζέδες καλοί και φθηνοί στο καρνάγιο (βγαίνοντας από την Ερμούπολη, πέρα από το ναυπηγείο), στον «Αλφόνσο», πίσω από την πλατεία Ηρώων (τηλ. 6976996040). Στο κέντρο της Ερμούπολης, μεζεδάκια στον «Άη της Ιθάκης» στον πεζόδρομο. Για σουβλάκια στο “Μαρουλάκι” ή στον “Πολιτη” και για όσους δεν αντέχουν χωρίς ιταλικό, ένα θαυμάσιο και αυθεντικό στέκι που γνωρίζουν οι πάντες στο νησί είναι το “Αβαξ”, ακριβώς μπροστά στο λιμάνι. Ο Ιταλός οικοδεσπότης φτιάχνει πίτσα και μακαρόνια που σε ταξιδεύουν (τηλ.22810>83989). Εξαιρετικό μπαρ στην κεντρική πλατεία της Ερμούπολης, με υπέροχα κοκτέηλ και πολύ καλά λίγα πιάτα (φαλάφελ, λαχματζούν) το «Ε, αμέ» - όπως βλέπετε το Δημαρχείο, αριστερά, στα σκαλάκια. Και μην ξεχάσετε, τέλος, να ψωνίσετε χαλβαδόπιτες Κορρέ (στην πλατεία του Δημαρχείου δίπλα στο σινεμά).
ΥΓ: Χριστίνα, στο είχα πει ότι θα κλέψω την παράσταση, δημοσιεύοντας το ηλεκτρονικό μήνυμα με τις οδηγίες που μου έστειλες πέρυσι για τους προορισμούς “με ISO” στην Σύρο...Σε ευχαριστώ.
