που θέλουν να τη γκρεμίσουν.
Μα αυτή ‘ναι αιώνια, το ξέρα καλά και θα βγει από τη δοκιμασία αυτή γιγαντωμένη.»
Αυτά έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης κατά τη διάρκεια της μεγάλης
περιπέτειας του Εμφυλίου Πολέμου, που ήταν προϊόν κρυφών αποφάσεων της ύπουλης
Αγγλίας και της χθόνιας Ρωσίας.
Ο Στάλιν «είχε δώσει» την Ελλάδα στους Άγγλους, και οι
“τότε” κοντοί ηγέτες της Αριστεράς, δεν έδωσαν ποτέ αυτή την πληροφορία στους
αγωνιστές των βουνών που επηρέαζαν και αφέθηκαν να μπουν σ’ έναν αναίτιο πόλεμο
«για ένα πουκάμισο αδειανό» – τον Εμφύλιο.
Υπήρχαν Έλληνες που διαισθανόντουσαν πού θα πάει η χώρα και
λόγω του εμφυλιακού μας χαρακτήρα ως λαός. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο Νίκος
Καζαντζάκης. Αριστερός ον «τόλμησε» να γίνει υπουργός στην «αστική» κυβέρνηση
Σοφούλη, στέλνοντας το σήμα κινδύνου, μπας και οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου,
ενώνονταν – και “υπερβαίναμε” την σκοτεινή σκηνοθεσία των τότε μεγάλων
δυνάμεων!
Αντί λοιπόν, οι τότε αριστεροί ηγέτες να κοιτάξουν γιατί
ένας μεγάλος συγγραφέας κάνει αυτή την κίνηση, έπεσαν επάνω του να τον φάνε…
Και οι “κοντοί” ηγέτες της Αριστεράς, «απεσύρθησαν» από τις εκλογές που
ακολούθησαν με το σύνθημα «Τι Παπάγος, τι Σοφούλης…» και επήλθε η καταστροφή…
(Η αριστερή οικογένειά μου υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή). Αν οι τότε
αριστεροί ηγέτες δεν «αποσύρονταν» και συμμετείχαν στις εκλογές και στις
δημοκρατικές διαδικασίες ως αληθινοί πατριώτες, η μοίρα του τόπου θα ήταν άλλη…
Ήταν προδοσία ή ακραία αφέλεια; Ήξεραν τη συμφωνία Τσώρτσιλ-Στάλιν και σιώπησαν
ή απλά ήταν ηγέτες κατώτεροι των περιστάσεων και έπρατταν ακολουθώντας
αλλότριες «ιδεολογίες» που δεν επιθυμούσαν μια Ελλάδα ελεύθερη και δημοκρατική;
Τα γράφω αυτά βεβαίως, γιατί βλέπουμε πάλι ένα μέρος της
Αριστεράς, τη ΔΗΜΑΡ, που έκανε ένα βήμα συνεργασίας με τα αστικά κόμματα…
καθοδόν να «αποσύρεται»… με ολέθρια αποτελέσματα κατά την γνώμη μου, τόσο για
τη χώρα όσο και για τη ΔΗΜΑΡ. Έτσι όπως είδαμε, καταποντίστηκε στις πρόσφατες
δημοσκοπήσεις.
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, μέρος της Αριστεράς εμφανίζεται
κατώτερη των περιστάσεων – αυτό γίνεται επειδή έρχονται και άλλα δύσκολα και
κατέφυγαν στην ευκολία του «πηδάω από το πλοίο» ή – (που δεν εύχομαι να
ισχύουν) ακολουθούν σκοτεινές υποκινήσεις…
Η δημοσκόπηση που κατακρημνίζει την αριστερή ΔΗΜΑΡ – δίνει
πόντους τόσο στο ΠΑΣΟΚ και στον ευφυή Ευάγγελο Βενιζέλο, όσο και στην Νέα
Δημοκρατία και κυρίως στον Αντώνη Σαμαρά, που παρά το μαύρο της ΕΡΤ, ο λαός δεν
του το «χρέωσε»… Και ξέρετε γιατί; Επειδή δεν του «πάει» το μαύρο, αλλά και
γιατί όλο ο κόσμος πιστεύει ότι η αμαρτωλή ΕΡΤ θα έπρεπε να είχε κλείσει εδώ
και χρόνια και να άνοιγε ξανά με νέα δεδομένα…
Το λέω αυτό ξέροντας παραπάνω από καλά τι αμαρτωλό «μαγαζί»
έτσι το ονομάζουν οι ίδιοι που το έκαναν «μαγαζάκι» και «παραμάγαζο» ιδιοτελών
συμφερόντων (έχω πολλές θλιβερές ιστορίες να διηγηθώ στα 35 χρόνια που
συνεργάστηκα με την ΕΡΤ. Υπόσχομαι στο μέλλον απ’ αυτή εδώ τη στήλη να
«διηγηθώ» ιστορίες για γέλια και πολλά κλάματα… και πολλές, πολλές
«αμαρτίες»…).
Θυμίζω πως ο πρώτος που είπε ότι έπρεπε να κλείσει και να
ανοίξει όχι ως «μαγαζί» αλλά ως Κρατικό Κανάλι Πολιτισμού ήταν ο Μάνος
Χατζιδάκις και θυμίζω επίσης ότι οι τότε συνδικαλισταράδες με ταμπέλες
αριστερών τον έλεγαν φασίστα. Ποιοι… Ποιον…!!
Αντίστοιχοι συνδικαλισταράδες διοικούσαν μέχρι πρότινος την
ΕΡΤ, μαζί με μιζαδόρικες κλίκες, επίσης με ταμπέλες αριστερόστροφες, παρότι
υπήρχαν πάντα εξαιρετικής ποιότητος εργαζόμενοι που, όμως, ήταν πάντα ισχνή
μειοψηφία. Αυτή είναι η αλήθεια.
Κλείνοντας: η κάθε ιστορική στιγμή χρειάζεται τη δική της
διαχείριση και αντιμετώπιση και οι καιροί χρειάζονται σωφροσύνη και σταθερότητα
μέχρι να περάσει το κακό, γιατί θα περάσει. Γιατί όποιος δεν το κατανοήσει,
γίνεται η άμμος της Ιστορίας. Εύχομαι να μη συμβεί αυτό στη ΔΗΜΑΡ και ειδικά
στον Φώτη Κουβέλη που προσωπικά μου ήταν συμπαθής.
Όσο για την Ελλάδα – για να γυρίσουμε στον Καζαντζάκη –
«αυτή ‘ναι αιώνια και θα βγει κι από τούτη τη δοκιμασία, γιγαντωμένη.»
Έτσι ή αλλιώς…
