Και ενώ στην Ελλάδα παρατηρείται η συνήθης πολιτική δραστηριότητα, δηλαδή η προχωρημένη πια αποσύνθεση της «γενιάς του πολυτεχνείου», οι γείτονες παράγουν πολιτική.
Πολιτική μακρόπνοη, εθνική, με όραμα την ανάδειξη της χώρας σε τοπική υπερδύναμη, ρυθμιστή στην ευρύτερη περιοχή.
Στην Ελλάδα το «πολιτικό σύστημα», ένας συρφετός από πολιτικούς – βρυκόλακες της «μεταπολίτευσης», εξωνημένους αστοιχείωτους δημαγωγούς που καμώνονται τους δημοσιογράφους, κλεπτοκράτες επιχειρηματίες, «πανεπιστημιακούς» που προέκυψαν από την διάλυση του Πανεπιστημίου με τον νόμο 1268 και έκτοτε τρέφονται με παχυλά ευρωπαϊκά κονδύλια συνεχίζει απτόητο την κατεδάφιση. Όλοι αυτοί σκηνοθετούν διαλόγους κωφών με έναν θεσμικά αφοπλισμένο πρόεδρο της δημοκρατίας , παράγουν «πολιτική επικαιρότητα» με τις δηλώσεις ενός εξυπνάκια και ασχολούνται με την πολιτική επιβίωση μιας φιλόδοξης κυρίας που την απομόνωσε η δεξιά, το κέντρο, η ίδια η κοινωνία και στην ουσία παλεύουν να διασώσουν τα προνόμια και τις προσόδους που τους εξασφάλισε η «αντίσταση» και η αλλαγή / απαλλαγή ανάλογα … με την ομάδα !
Στην Τουρκία, πολιτικοί, στρατιωτικοί, πανεπιστημιακοί και «παραγωγικές τάξεις» παράγουν:
Παράγουν όραμα και σχέδιο, έκαστος στον τομέα του, με διαφοροποιήσεις ως πρός την υλοποίηση και τα μέσα, όλοι όμως είναι στρατευμένοι στην “μεγάλη Τουρκία”.
Έτσι, ο «μαέστρος» Νταβούτογλου ορίζει τον σκοπό, «δίνει γραμμή» και οι άλλοι παίζουν.
Η γραμμή είναι απλή : Σε δηλώσεις του (New York times, Can Turkey unify Arabs ?)) ο κ.καθηγητής είπε ότι «ήλθε η ώρα του εξορθολογισμού της Ιστορίας στην περιοχή», με πρώτο βήμα την κατάργηση της βίζας σε μια σειρά χωρών της Μέσης Ανατολής, την προβολή μιας Μεσανατολικής Ζώνης Εμπορίου, ενώ «οι Τούρκοι businessmen εξαπλώνονται κατά μήκος των παλαιών οδών του εμπορίου» και η Τουρκία εξάγει την κουλτούρα της σε πληθυσμούς που διψούν για ανάπτυξη…
Είπε όμως και κάτι άλλο ο κ. καθηγητής : «Κανένα από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναιφυσιολογικό. Βεβαίως πρέπει να σεβασθούμε τα έθνη- κράτη, ΑΛΛΑ ταυτοχρόνως να αντιληφθούμε ότι υπάρχουν φυσικές συνέχειες. Έτσι ήταν για αιώνες» !
Υπάρχει περιεκτικότερος ορισμός του ιστορικού ρεβιζιονισμού; Θέλετε κι’αλλο ; «ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ» αποκαλεί ο Νταβούτογλου το «όραμα του» για την περιοχή.
«Για πάνω από 100 χρόνια, έχουμε χωρισθεί με επιφανειακά πολιτιστικά και θρησκευτικά σύνορα και τώρα με την άρση της βίζας για τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Συρία αίρουμε και τα εθνικά σύνορα» συμπληρώνει ο εκ των συμβούλων του Ερντογάν πανεπιστημιακός Yusuf Yerkel … Άντε και στα δικά μας εθνικά σύνορα, αφού τα σκουπιδοκάναλα «ήραν» τα πολιτιστικά σύνορα με τούρκικα σήριαλ και τσιφτετέλια, ενώ τα θρησκευτικά τα φροντίζει ο κ. Καμίνης, η κα. Νταλάρα και λοιποί …συγκρητιστές ! Η πολιτιστική «ενοποίηση» δεν γνωρίζει σύνορα : Σε πρόσφατο ταξίδι στην Κύπρο, μεταξύ άλλων σημείων και τεράτων εθαύμασα και το …πολιτιστικό κέντρο “Νarghile” σε κεντρική λεωφόρο της διαιρεμένης Λευκωσίας !
Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της «επαναδημιουργίας» νά και οι Τούρκοι …ιχθυολόγοι, οι οποίοι μετουσιώνουν την «γραμμή» Νταβούτογλου σε επιστημονικό εργο : Τον καθορισμό ζωνών αλιείας στην Α. Μεσόγειο, ούτως ειπείν την χάραξη ΑΟΖ στην περιοχή !
Έτσι οι κκ. Bayram Ozturk και Sertac Hami Baseren, από τα Πανεπιστήμια της Κωνσταντινουπόλεως και της Άγκυρας, μας λέγουν: «Η Μεσόγειος είναι ειδική περίπτωση θάλασσας, λόγω γεωγραφικών χαρακτηριστικών και ορισμένων υφιασταμένων διενέξεων μεταξύ εθνών. .. Η Τουρκία έχει 1577 χλμ. ακτογραμμής στην Μεσόγειο και 1851 αλιευτικά σκάφη στα χωρικά της ύδατα και στην ανοικτή θάλασσα.
Χάρτης 2
Η Τουρκία ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΕΙ ΠΟΤΕ μια de facto διακήρυξη ΑΟΖ που θα προκαλέσει βλάβη στα εθνικά της συμφέροντα στην Α. Μεσόγειο, με τον περιορισμό των ζωνών αλιείας και βεβαίως με τα προς αξιοποίηση κοιτάσματα υδρογονανθράκων που ευρίσκονται στην περιοχή. Η Τουρκία έχει ήδη ξεκινήσει προγράμματα για την προστασία του περιβάλλοντος, την μελέτη της βιοκλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις της στο θαλάσσιο περιβάλλον, ορίζοντας ζώνες προστασίας στην ανοικτή θάλασσα και καλεί σε διεθνή συντονισμό για την καλύτερη προστασία του ευαίσθητου μεσογειακού οικοσυστήματος.» Κα ιβέβαια οι κ. καθηγηταί μας παρουσιάζουν το επιστημονικό τους πόνημα, την χαρτογραφική αποτύπωση της «πιθανής» τουρκικής ΕΕΖ, την οποία βλέπομε στον χάρτη 1. Αντιληπτό τι εννοούσε ο Νταβούτογλου με την αναφορά του στο Καστελόριζο που είναι ελληνικό αλλά δεν έχει ΑΟΖ και επικάθεται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα; Αντιληπτός και ο ρόλος του κ. Δρούτσα με την «ταύτιση» ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδος ;
Αυτά στην Τουρκία. Οπού οι καθηγηταί δεν στελεχώνουν παχυλά επιδοτούμενα «ΕΛΙΑΜΕΠ» για να τεκμηριώνουν διεκδικήσεις άλλων χωρών (άρθρο Γρηγοριάδη για την «ανύπαρκτη ΑΟΖ του Καστελορίζου» που αλλού (;) στην Καθημερινή !) αλλά μοχθούν για να τεκμηριώσουν εθνικά συμφέροντα σε πλήρη εναρμόνιση με την πολιτική ηγεσία και την εθνική βούληση για ανάπτυξη και ισχύ.
Στην Τουρκία οπού οι καθηγηταί του TUBITAK σχεδιάζουν «έξυπνα όπλα» (πρόσφατα επεδείχθη βόμβα καθοδηγούμενη με GPS και αδρανειακό σύστημα που θα κατασκευασθεί από την Τουρκική Αεροπορική Βιομηχανία), ολοκληρώνουν συστήματα επιτηρήσεως και αισθητήρες και κατασκευάζουν λογισμικό και σταθμούς ελέγχου ανεπάνδρωτων αεροχημάτων.
Αμφιβάλλει κανείς για τις προθέσεις τις γειτονικής χώρας; Για το προδιαγεγραμμένο της «φινλανδοποιήσεως» της χώρας μας (θα έχουν «αρθεί τα σύνορα», θα γίνωμε αδέρφια στις business …) η της συγκρούσεως που δεν είναι απαραίτητα all out war;
Θα κλείσω με την υπενθύμιση ότι η in extremis ματαιωθείσα «Βαριοπούλα 2» πέρασε μέν απαρατήρητη από τα ελληνικά Μ.Μ. Εξηλιθιώσεως και την εικονική πραγματικότητα που κατασκευάζουν – διακινούν, κατέληξε όμως στην σύλληψη ενός στρατηγού τεσσάρων αστέρων, την κλήση στην εισαγγελία πολλών ανώτατων αξιωματικών και την αναζωπύρωση του bras de fer μεταξύ στρατηγών και Ερντογάν. Bras de fer που μπορεί κάλλιστα να καταλήξει σε αιφνίδια ανακήρυξη ΑΟΖ από την Τουρκία στην Μεσόγειο (έχει ήδη στην Μαύρη Θάλασσα) σύμφωνα βεβαίως με τον χάρτη που αναρτούμε και σε «πίεση» μέσω θερμού επεισοδίου ώστε αυτή να γίνει σεβαστή. Η «φίλα διακείμενη» Αίγυπτος είναι ήδη «ψημένη» (από εποχής Μουμπάρακ) και η στάση Δρούτσα «δεν βάζομε θέμα ΑΟΖ στο τραπέζι για να μήν…δηλητηριάσωμε το κλίμα» προδιαθέτει για «κατανόηση» της ελληνικής πλευράς, τουλάχιστον σε επίπεδο ΥΠΕΞ – πρωθυπουργού και οικονομικού κλεπτοκρατικού κατεστημένου.
Όμως φαίνεται πως ο διαρκής εθνικός κατήφορος δημιουργεί (η έτσι φαίνεται) αντισυσπειρώσεις : Το δικό μας «βαθύ κράτος», αποφάσισε επιτέλους να χαράξει «κόκκινες γραμμές» και μια από αυτές είναι η άσκηση ΙΩΝΑΣ 2011 στις 7 Ιουνίου, στην οποία έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως. Δείτε στον χάρτη 2 που θα εξελιχθεί η άσκηση σε σχέση με την «πιθανή τουρκική ΑΟΖ» και ας ληφθεί υπ’ οψιν το γεγονός ότι ήδη είναι σε εξέλιξη μια άσκηση «Καταιγίδα» του ΠΝ σε όλη την έκταση του Αιγαίου (“Large scale military exercise” χαρακτηρίζεται στην σχετική NAVTEX).
Σαφώς ελλοχεύει πάντα η «υπεύθυνη στάση» του κύριου ελληνικού πολιτικού κατεστημένου. Μήπως όμως μας προκύψει και εδώ σύγκρουση «βαθέως» με ενδοτικό κράτος; Μακάρι !
antinews.gr
