ελληνικά 90s οι υπηρεσίες πορνείας αυξήθηκαν κατά 128%. Συνολικά, περίπου 2.000.000 άνδρες πήγανε
με γυναίκες θύματα του trafficking.
Το κακό όμως ήταν γενικότερο.
Το 2000 η Διεθνής Κοινότητα (ΟΗΕ) παρατηρώντας την ευρύτερη έξαρση της σωματεμπορίας υιοθέτησε το Πρωτόκολλο για την Πρόληψη...
Καταστολή και Τιμωρία της Παράνομης Διακίνησης Προσώπων, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, γνωστό ως Πρωτόκολλο του Παλέρμο. Για πρώτη φορά ορίστηκε τι είναι παράνομη διακίνηση καλώντας τα κράτη να πατάξουν τη διαφθορά των υπευθύνων οργάνων για την καταπολέμηση του φαινομένου, να συνεργαστούν μεταξύ τους για την καταστολή του και να θεσπίσουν νόμους για την προστασία και αρωγή των θυμάτων.
Αν και η Ελλάδα άργησε 10 χρόνια να επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Παλέρμο, νόμος 3875 του 2010, ωστόσο ο ελληνικός ποινικός κώδικας δεν ήταν απογυμνωμένος ως προς την αντιμετώπιση των εγκλημάτων κατά της προσωπικής και γενετήσιας ελευθερίας. Στον Αναγκαστικό Νόμο του 1936 προστέθηκαν από το 1950 τα Άρθρα: 323Α για το Εμπόριο Δούλων, 349 για τους Μαστροπούς, 351 για την Σωματεμπορία και το αμφιλεγόμενο 350 για την Εκμετάλλευση της Πόρνης.
Το αρ. 350 έχει μια ιδιαίτερη σημασία ως προς την ουσία και τη διατύπωση: “Άντρας που συντηρείται ολικά ή εν μέρει από γυναίκα που ασκεί κατ' επάγγελμα την πορνεία και από την εκμετάλλευση των σχετικών ανήθικων κερδών της τιμωρείται με φυλάκιση έξι μηνών μέχρι τριών ετών”. Προκαλεί εντύπωση ότι στην αρχή ξεκινάει με το υποκείμενο «άνδρας» αντί για «όποιος-α». Ο νομοθέτης μάλλον έδινε περισσότερη σημασία στην ανδρική υπόληψη και τον ανδρισμό αποκλείοντας το ενδεχόμενο να μιλάμε για γυναίκα. Ύστερα από 62 χρόνια το βασικό αυτό άρθρο δεν έχει τροποποιηθεί τη στιγμή που όλο και περισσότερες γυναίκες traffickers επιστρατεύονται. Να λοιπόν ένα παραθυράκι στο νόμο..
Παρόλα αυτά η εξέλιξη του οργανωμένου εγκλήματος ώθησε την Ελλάδα στην ψήφιση του πρώτου ελληνικού νόμου κατά του sex trafficking. Από το 2002 στο νομικό οπλοστάσιο προστέθηκε ο νόμος 3064 με τον οποίο παρέχεται προστασία από απειλές κατά της ζωής και σωματικής ακεραιότητας της προσωπικής και γενετήσιας ελευθερίας αυτών γυναικών. Για πρώτη φορά τα θύματα του trafficking θα είχαν στέγη, διατροφή, περίθαλψη, εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση, ψυχολογική στήριξη, και φυσικά δικηγόρο για αντιμετώπιση των κατηγοριών και διερμηνεία. Επίσης προβλέπεται δίωξη των δουλεμπόρων αλλά και αναστολή της απέλασης των γυναικών που αναγνωρίστηκαν ως θύματα, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Τρία χρόνια αργότερα ήρθε ο εξαιρετικός νόμος 3386/2005 που θα προσέφερε στις δοκιμαζόμενες γυναίκες προθεσμία περίσκεψης ώστε αφού συνέλθουν να μπορούν να αποφασίσουν μακριά από την επιρροή των κυκλωμάτων αν θέλουν να συνεργαστούν με την ΕΛ.ΑΣ.
Από το 2010 ισχύει επιτέλους και στην χώρα μας το διεθνές Πρωτόκολλο του Παλέρμο αφού το ελληνικό κράτος τον επικύρωσε μέσω του νόμου 3875/2010. Έτσι η προθεσμία περίσκεψης αυξήθηκε στους 3 μήνες για του ενήλικες και 5 για τους ανήλικους δίνοντας μια μεγάλη ανάσα στις γυναίκες αυτές. Το βασικό είναι ότι ο νόμος αυτός δεν καθιστά απαραίτητη την προανακριτική εξέταση για να διαπιστωθεί αν μια εκδιδόμενη γυναίκα είναι θύμα trafficking. Έτσι παρέχεται πιο εύκολα αρωγή σε αυτές τις γυναίκες χωρίς να ασκηθεί ποινική δίωξη με εισαγγελική πράξη.
Σύμφωνα με κάποιους νομικούς η ελληνική νομοθεσία θεωρείται πληρέστερη ακόμα και από το πρωτόκολλο του Παλέρμο. Ενώ σε άλλες νομοθεσίες η προστασία του θύματος επιτυγχάνεται μόνο αν το ίδιο δώσει πληροφορίες για το κύκλωμα, στην Ελλάδα ο νομοθέτης αφήνει παράθυρο με διάταγμα ώστε ακόμα και οι γυναίκες που δεν συνεργάζονται να μπορούν, βάσει κριτηρίων, να δέχονται βοήθεια παραμένοντας στη χώρα ακόμα και μετά το πέρας της δίκης.
Βέβαια αυτά είναι στα χαρτιά γιατί είναι λιγότερα αυτά για τα οποία πρέπει να καυχόμαστε στην πραγματικότητα..
Ιωάννης Μεταξάς, ο πρώτος Έλληνας anti-trafficker
Sex Trafficking: τέλεια θύματα, τέλειοι θύτες
http://www.protagon.gr/
